Aşk Tesadüfleri Sever

Bölüm 34

We could be the same - maNga

Daha mutlu olamam - Mor ve Ötesi

Deli - Mor ve Ötesi

Duru'nun ağzından

Kayra'yı odada bırakıp salona gittim. Herkesin gözü bana dönmüş, sonra ilgileri azalmıştı. Yiğit hariç.

"Duru... Biraz konuşabilir miyiz?"

"Hayır."

"L-lütfen..."

"Burada değil."

Hızlıca içerideki oturma odasına yöneldim. Kapıyı kapattıktan sonra camdan dışarı bakmaya başladım. Yiğit konuşuyordu.

"Bak bize kızgın olduğunun farkındayım. Haklısın da. Gerçekten. Ama sana söylemek istedik. Çok istedik. İzin vermedi. Onu üzemem dedi. Fırat'a karşı çıkamazdık. Çünkü haklıydı. Çok üzülürdün."

Güldüm.
"Şu an... Çok mu mutluyum sence Yiğit? Ya önceden söyleseydiniz bugün bu kadar şok olmazdım. En yakın arkadaşım şu an içeride yatıyor ve ben böyle bir şey olabileceğini bugün öğreniyorum! Ne yapmamı bekliyorsun?"

"Haklısın. Çok haklısın. Ve ben... ben gerçekten çok üzgünüm ama Fırat böyle istemişti tamam mı? Belki de isteğine karşı çıkıp sana anlatmalıydık ama yapmadık. Artık çok geç."

"Anlatmalıydınız."
Yanından ayrılıp yukarı çıktım ve girdiğim odadaki koltuğa uzandım.

1 Saat Sonra
Uyuyakalmış olmalıydım. Kafam çok dağınık, gözlerim kıpkırmızıydı.

"Duru?"

"Ne?"

"Seninle konuşmamız gerekiyor. Daha doğrusu, seninle konuşmak istiyorlar."

"İstemiyorum."

"Lütfen."
Bu konuşma her türlü yapılacaktı ben de daha fazla uzatmamaya karar verdim.
Birlikte evin arka bahçesine gittik.
Orada kocaman bir masa vardı.
Kayra, Berk, Selin orada oturuyordu.
Bir kişi daha.

Yaklaştıkça o kişinin Timeo olduğunu fark ettim.
Yeni mi öğrenmişti?

Kimse yüzüme bakmıyordu.

"Konuşmak istemişsiniz. Konuşun o zaman."
Konuşunca Timeo hariç hepsinin yüzü bana dönmüştü.
O ayakta durmuş bahçeye bakıyordu.

"Duru, hepimize kızmakta haklısın. Kimse seni haksız bulmuyor zaten. Ancak bu zor günde küs kalmamalısınız. Birbirinize destek olmalısınız. Fırat bunu istemezdi."

"Katılıyorum." Dedi Selin.

Merak ettiğim bir şey vardı.
"Timeo?"

Bana bakmadı.
"Timeo bana bakar mısın?"
Ve baktı. Herkes neden ona seslendin dercesine bana bakıyordu.

"Sen... Yeni mi öğrendin? Yoksa biliyor muydun?"

Kafasını eğdi. Diğer herkes gibi.
"Biliyordum... Bodrum'a geldiğim haftadan beri..."

Fırat'la yeni tanışmış olan Timeo bile biliyordu.
"İnanılmaz."
Ayağa kalktım.

"Duru!"

"Kayra."
Gözleri yavaşça bana kaydı.

"Fırat'ın yanındayken sana söylediklerim için üzgünüm. Fazla sinirliydim ve sana patladım. Ancak, Timeo bile Fırat'la tanıştığı haftadan beri gerçeği bilirken benim bilmemem ve kimsenin anlatmaması hala canımı yakıyor. Lütfen, bir süre beni rahat bırakın. Zamana ihtiyacım var."