Academy Magica Coloris

Chapter 29: Start moving

Pang anim na araw na namin ngayon sa Aqua Kingdom. Halos ang lahat dito ay nag-eenjoy. Wala nadin namang nagbubulungan kapag nakikita nila ako. Hindi ko alam kung paano nangyari 'yon.

Five days... five days na hindi ko pinapansin si Mizu. Nung mga ilang araw ay naging madali lang saakin dahil pati siya ay umiiwas. Pero simula kahapon ay naiirita na ako sa pagsubok niyang kausapin ako.

"Wala ka bang balak lumabas ngayon?" Cass asked.

"Maiirita lang ako kung lalabas ako dito," I said without looking up from my book.

"What if nagsasabi ng totoo si Mizu?"

Inangat ko ang tingin ko sa kanya.

"Really Cass? Isa ka pa talaga sa magsasabi na baka nga hindi ako anak ng magulang ko?" I asked with disbelief.

"I mean malay mo lang naman hindi mo talaga mother si Yselle, pero tatay mo talaga si Kite," she tried to explained.

Padabog kong isinara ang libro na binabasa ko.

"Damn it Cass!"

I stormed out the room. Naiinis ako kay Cass dahil imbis na manahimik na lang siya para gumaan naman ang pakiramdam ko, pero ang ginagawa niya ay mas ginagatungan pa. Akala ba niya madali lang tanggapin kapag sinabi sayo na ang pinakamamahal mong nanay ay hindi mo naman talaga nanay?

Masyadong madrama kung sasabihin na ampon lang ako. Damn! hindi naman teleserye ang buhay ko.

I practically crashed into someone. Nang nakabawi ako ay tumayo ako ng maayos.

"Sorry Yvon, " he said, double meaning.

Sorry for telling me that Yselle is not my mother and sorry for this shit?

"Screw you," I said at nilampasan siya.

"Yvon, please," he pleaded.

Kasama niya ang tatlo na mukhang nagtataka na dahil sa pinaggagawa ng kaibigan nila.

Hindi ko pinansin ang paghabol na tawag ni Mizu.

Pumunta ako sa training room kung saan nandito lahat ng mga weapon at ang malaking silid kung saan pwede mag train sa pakikipaglaban.

I went inside and later on nakita ko na lang ang sarili ko na pinaglalabasan ng sama ng loob ang punching bag na nasa gitna.

Hindi ko pinansin kahit sobrang tagaktak na ng pawis ko. Sipa, suntok, ikot, talon, at paulit ulit kong ginagawa iyon.

Lahat ng inis ko kay Mizu, kay Cass, kay Ashton, at sa mga nasa paligid ay dito ko ibinuhos. Pati sa sarili ko naiinis ako! Naiinis ako dahil hindi ko napupuna na lumalambot na ang Yvon na kilala ko. Nagtiwala ako kay Mizu! At iyon ang pinaka mali kong ginawa. Nagsabi ako ng bagay na ang family ko lang ang nakakaalam pero nagawa kong sabihin sa kanya... and that is the worst!

Masyado kong hinayaan ang sarili kong magbago unti unti.

Paano nga kung tama ang sinasabi ni Mizu?

Fuck!

Bakit ko naiisip 'yon?!

"He's telling the truth," his voice make me stopped moving.

Lumapag ang paa ko sa sahig galing sa pagkakatalon.

"Hindi ka ba napapagod inisin ako?" I am pissed.

I turned around to face the guy who is leaning against the door.

"He's telling the truth," paguulit niya na parang hindi narinig ang sinabi ko.