Academy Magica Coloris

Chapter 23: Gone

Habang sa parte ni Yvon ay tahimik at mukhang siya pa lamang ang mabilis na nakapunta doon. Sa paraang hindi niya pinapansin ang mga flag na nasa paligid at nilalampasan niya lang din ang mga naglalaban dahil sa pagaagawan... gaya ng plano nila.

Pumatak ang pawis sa kanyang noo dahil sa mabilis na paglalakad. Pinunasan niya ito gamit ang tela sa braso niya.

"Life is shit..." mahina ngunit may diin sa pagkakasabi niya dahil sa humarang sa kanyang daanan. Isang ahas, hindi... Isang cobra.

Kinuha niya ng mabilis ang arnis stick. Inikot niya ito sa hangin ng dalawang beses na parang kidlat sa bilis saka pinosisyon sa harapan.

Mas malaki talaga sa kanya ang cobra!

Umatake ang cobra sa kanya. Yumuko at lumuhod siya upang mabilis na makagulong pakanan. Sumubsob ang mukha ng cobra sa lupa. Hindi tumayo si Yvon, nanatiling nakaluhod ang kaliwang tuhod at nakatukod naman ang kanang arnis na hawak niya. Nang naka-ayos muli ang cobra ay umatake na naman agad kay Yvon.

Sinalubong ni Yvon ang atake nito. Tumalon siya at sabay na inihampas na parang espada ang arnis mula sa kanan pababa sa kaliwa ng katawang ng cobra. Kasabay ng paglapg niya sa lupa ay ang pagbagsak 'din ng putol na katawan ng cobra.

"Are you done watching the fight?" seryosong tanong niya sa nanonood sa kaniya simula ng makipaglaban siya ... inangat niya ang kanyang ulo na galing sa pagkakayuko dahil sa paglanding niya sa lupa.

Tinitigan niya ang lalaking naka-upo lamang sa bato katabi ang pulang flag! Walang emosyong pinagmamasdan siya ng binata.

"And I guessed, I'm a little bit late for that..." nilipat niya ang tingin sa malaking flag na naka baon sa bato.

"Then your guessed..." malamig ang tono ng binata, tumayo ito at hinawakan ang stand ng flag. Walang kahirap hirap na natanggal sa bato. Kasabay ng pag ilaw ng langit na parang may mga fireworks at maiingay na tambol.

Binalik nang binata ang tingin kay Yvon.

"... is wrong," saka niya binitawan ang flag, bumagsak sa harap ni Yvon.

What the hell are you doing?!

Nag-apoy ang katawan ng binata at nawala sa kanyang harapan.

Dumating ang mga Praeceptor at nanatiling nasa kanyang harapan ang flag. Hindi niya magawang kunin.

"You got the red flag, Yvon San Agustin!" maligayang bati sa kanya.

Ngunit nanatiling lipad ang kanyang isipan.

"What is that again, Ashton?" she mumbled.

Yvon P.O.V

We are all here in the open ground. Ina-announce na ng mga Praeceptor kung ilan ang nakuhang flag ng bawat team. Binabanggit ang section at ilan ang nakuha. Mula mababa-pataas.

Section nine got twenty-five points."

Nagpalakpakan ang ilan.

"Section eight got thirty points."

Nagpalakpakan muli.

Bnanggit pa ang ilan pero hindi parin kami nababanggit.

"Sana manalo," Yen wished.

Gumatong pa ang ilan kong kagrupo.

"And the winner for this activity, they got one hundred eighty points..."

Tumahimik ang paligid. Section one at section na lang namin ang hindi pa nababanggit.

"Section one!!!"

Napapikit ako dahil sa pag ingay ng paligid mula sa tili at kasayahan ng mga section one dahil sa pagkapanalo.

"...and SECTION TWO!"

What?

Napadilat ako sa narinig na pahabol ng Praeceptor. Ang mga section one ay natigil sa pagiingay at napatingin na grupo ko.

Ang mga kagrupo ko ay nagawa pang yugyugin ang balikat ko sa tuwa... at nagtitili at talon pa.

But my eyes didn't detach from looking at him. He didn't smile like the usual. Sa ingay at gulo ng grupo niya ay nanatili siyang nakaupo at tahimik gaya ko, and he's still looking at me also. Tumayo siya at tumalikod.

Naglakad na siya palabas ng open ground...papasok ng Academy. Tumayo ako ng hindi na pinansin ang mga tawag ng kagrupo ko at hindi nadin pinakinggan ang sinasabi ng Praeceptor sa harapan.

I run! Hinabol ko siya...

Hindi siya tumatakbo pero malalaki ang kanyang hakbang na parang nagmamadali makalayo. Lumiko siya kaya lumiko rin ako.

"Ashton!" I shouted his name but still, he didn't stop.

Hinabol ko siya hanggang nakarating kami sa...

Shit!

Magical Garden?

Dito siya pumunta.

Tumigil siya at nanatiling hindi ako nilingon. Nakailang lunok pa ako bago mahanap ang nawalang boses.

"Why Ashton?" natagpuan ko din, ngunit iyon lang ang lumabas.

"Why what?" umikot siya para maharap ako.

"All of your actions, what's that for?" malabo ang tanong ko but I'm sure he understand what I mean.

His eyes were intense.

"I can help you..." humakbang siya ng isa papalapit saakin.

"Everything that you wanted to know, to learn, to discover. Everything about this world that keeps running in your head... I can help you," humakbang pa siya ng isa papunta saakin.

Hindi ako umatras.

"Why?" bakit gusto mo akong tulungan? Bakit mo ginugulo ang isip ko? Fuck! Ang dami kong gusto sabihin pero isang why lang nasabi ko!

He take a stepped again, and this time he occupied the gap between us. I didn't move. Ni umatras ay hindi ko ginawa. Matapang ko siyang nilabanan ng tingin.

Our body is too close. He crunched a bit and tilted his head down, our nose touched... I am just too stunned to move.

Tinagilid niya ang kanyang ulo. I felt his lips touched my ears, again.

He gently moved it and said...

"Because after your mission... the reason why you are here, you're done. I want you back to your world."

Lumayo siya at doon lang ako nakahinga ng maayos. He looks directly in to my eyes...

He's cold eyes.

"I want you gone," he said in his deep baritone voice.

After he said those words ay naglakad na siya paalis. Napahawak ako sa dibdib ko at mariin kong ipinikit ang mga mata ko.

I want you gone

I want you gone

I want you gone

Paulit ulit na naglaro sa isipan ko ang sinabi niya.

I want you gone

I want you gone

I want you gone!