Academy Magica Coloris

Prologue

Before, I never thought that this world is existing. Iritang irita nga ako kapag nanonood si Kaye ng mga fantacy. Feeling ko ang corny at masyadong hindi makatotohan. I told her to stop believing about some people who were having powers. We are Mafia for f*ckin sake, so everything must be real. We can't dream for some fantasy world dahil umikot ang buhay namin sa gulo, dugo at pakikipaglaban.

Pero ngayon... hindi ko alam na dadating ang araw na 'to. Na ako mismo ang makakakita at higit sa lahat ay maninirahan pa sa lugar na imposibleng maging totoo sa isipan ng mga tao, sa isipan ng mga Debilis Sanguis.

"Natatakot ka bang makasakit sa iba?" patuloy siya sa paglapit saakin.

"No, but I'm afraid to become a monster again," humakbang pa ako palayo.

"Ngunit paano kung iyon ka talaga?"

Three different worlds,

two different dimensions,

and one complicated life.

She belongs in the world of ordinary human,

In the world of mafia and gangsters, and in the world of magical.

She's between of white and black dimension.

Her life was complicated at the very first.

A student who never talks to anyone, and each words are meaningful,

her eyes are cold,

her mind is unreadable,

and her heart is like a gem.

She was born to be the heirs of the known family bloodline,

and to become the queen of the mafias.

She is Yvon San Agustin the Queen of White Warrior...

That's all she knew.

Who really she is?

What kind of world she belongs to?

Where dimension she really came from?

What was the past she's part of?

What is the future that's waiting for her?

No one knows.

Only the prophecy has the answers.

Ut ostensum est bellator regina album,
Quae tibi offerimus pro ecclesia mortis,
Quatuor elementis sanguine uiuere,
Destinied de hyacintho luna,
Medio tenebrarum et lucis,
Te decernere quae ad finem,
Puellae cum persona est salvificem wreccum,
Occidas hostem an ad iram,
Illa creatus est gladio,
Ex quatuor elementis occidere,
Ad summum imperium per omnis vitam.

"Pakiusap Eve 'wag mo ng ituloy."

"Kailangan Fierce, alam mong ito na lang ang pag-asa para mailigtas ang buong Stoicheiodon."

"Paano kung mapahamak ka? Hindi basta basta ang spell na gagawin mo."

"Anong gusto mong gawin ko? Manatili dito at hayaan kong mangyari ang nakasaad sa sa propesiya?"

"Ako na lang ang titigil para hindi mo na isugal ang buhay mo," bakas sa mata ang pakikiusap niya, pagbabakasakali.

"Wala ka ng magagawa Fierce! At isa pa wala na ang kapangyarihan mo simula ng isinalin niyo sa Lithos, ang apat na pinaka malakas na elemento!"

"Babawiin ko, kung iyon lang ang makakapagpatigil sa pinaplano mo."

"Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko? Kahit ibalik niyo pa ang apat na kapangyarihan, kahit magsama-sama pa kayong pitong makapangyarihang Gods... kulang pa. Hinding hindi niyo matatalo si Katarina. Hindi hindi niyo matatapatan ang gagawin niya, gaya ng nakasaad sa propesiya."

"Pero---"

"Umalis ka na Fierce, dadating na si Hiromi. Uumpisahan na namin ang plano."

"Akala ko kapag nahanap ko na kung ano ako matatapos na ang lahat, pero umpisa lang pala 'yon. Malaking bahagi ng katauhan ko ang hindi ko padin nahahanap."

"May mga bagay na itinago upang matagpuan sa tamang panahon. Ang takdang oras para mabuksan ang nakasara ay nalalapit na. Ngunit kapag binago ang nakasaad na mangyayari ay hindi kanais-nais kahihinatnan. Masasayang ang isinugal para sa kaligtasan ng lahat."