Bulutların Ardından

1.BÖLÜM: Kütüphane

Merhaba, umarım iyisinizdir. 

Bulutların Ardından benim ilk kitabımdı. Yaklaşık bir sene önce yazmaya başlamıştım. Ve bugünden itibaren düzenlenmiş bölümlerini yayınlayacağım. Yeni okumaya başlayanlar ya da daha önce okuyup düzenlenmiş haline de bakmak isteyenler buraya izini bırakmak için tarih atarsa sevinirim...

1.Bölüm: "Yıldızları söndürürsün karanlıkta gözyaşlarının görünmediğini bildiğin için. Sessizliğine ortak ettiğin yıldızlarla izlersin gökyüzünü. Ama her yeni günde hatırlatacağım sana gerçek amacını. Hadi bir ışık yak bu boş sokaklarda, mutlaka gülümseyecek ay sana. Şimdi kapatıyorum gözlerimi. Gerçekliğe geri dönüyorum. Hoşça kal özgür kuşum..."

Geriye baktığımda gördüğüm karanlık, sadece bir gün yaşayacağım mucize içinmiş. Ve ben o gün geldiğinde bütün geçmişi unutabilirmişim.

Irmak İnci.

Geride bıraktığım on dokuzuncu yılı kutluyorum.

Hayatımın çok güzel ya da dolu geçtiğini söyleyemem. Geceye sığdırdığım şarkılarla ürperiyor bedenim. Aradan kaç sene geçti bilmiyorum hala korkuyorum karanlıktan. Eskiyen şarkıların etkisinden çıkamamaktan. Hala ürperiyor bedenim, ya bir şiire takılı kalıp zihnimdeki cümleleri karartırsam? İçimdeki korkuların nedenini anlayamasam da zihnime yerleşen kalıplaşmış cümleler idrak edebiliyordum. O söyledikleri şeyi sende duyuyor musun? Eğer doğruysa her insan bir gün gözlerini kapattığında geçmiş yaşantısını görecekse, ben onlarca sahneye tanık olacağım. Binlerce kelimesini okuduğum kitap sayfalarında tadacağım en güzel aşkı. Kötü çocuklardan ilham alarak yazacağım dünyayı kurtaran kahramanları...

Düşüncelerimle savaşırken okula yakın olan kütüphanenin önüne geldim. Yaklaşık üç yılım burada geçmişti. Yavaş adımlarla içeriye girdim. Eskiye göre kalabalıklaşmıştı. İnsanlar her yerde, kitap kahramanları sadece zihnimde var olacaktı. Daha önce kapaklarına göre yargıladığım kitapların yanına ilerledim. Yanımda benden küçük genç kızlar, ellerinde hep baş rolü olmak istedikleri kurguları tutarken birine doğru uzandım.