Uyanış

-23-

"Tamam, sonra görüşürüz." Chris'le vedalaştıktan sonra evden çıktım. Bir taksiye binerek yolculuğa başladığımda aklım bilinmezlikler ve merakla dolmuştu.

Bakalım, kiminle tanışacaktım?

*****
(Darkwood)

Saat geç olmuştu. Hava kararmıştı. Bir buçuk saatlik yolculuğun ardından Damian'ın evinin önündeydim. Taksi, belli bir yere kadar gelmiş, devamını yürümek zorunda kalmıştım. Beni tanıştıracağı kişi, tüm bu zahmete değse iyi olurdu. Evin önüne gelip kapıyı açtım. Nedense tıklatma zahmetine girmiyordum. Oturma odasına geçip ona seslenmeye başladım. "Damian, buradayım."

"Harika."

Arkamda belirmesiyle hızla ona döndüm. Beni korkutmuştu fakat bunun için ona kızmayacaktım. Aklım buraya gelme sebebimdeydi. "Bu kadar acil olan şey ne? Tanışmam gereken kişi kim?"

"Yani, bu o..."

Arkamdan gelen yabancı kadın sesiyle oraya döndüm. Onu görmemle irkilerek Damian'a yaklaştım. Yeşil gözlü, vampir dişleri belli olan kahve dalgalı saçlı bir kadındı. Tanışmam gereken kişi bu muydu? Anlam veremeyerek Damian'a baktım. "Ne? Damian, bu kim?"

Damian bana bakmakla yetindi.

*****
(1899 - Soho Gölü)

"Nihayet geri döndün."

Dominic, takım elbisesinin ceplerine ellerini sokmuş karşısındakine bakıyordu. Ardından cümlesine devam etti. "Babam milyonlarca kez seni aradı. Artık senin kıçını kurtarmayı bırakıyorum."

"Ona ne dedin?"

Damian, gömleğinin kollarını sıvadı. Sonra kravatının düğümünü genişleterek biraz rahatladı. "Anlaştığımız şeyi söyledim."

"Güzel."

"Onunla görüştün mü?" Dominic, cümlesinden sonra bardağa biraz içki doldurup yudumlamıştı.

"Hayır, bu akşam göreceğim."

Kısa bir sessizlik oldu. Sonra Dominic, ciddiyetle Damian'a doğru adımladı. "Neredeydin, Damian?" Gözlerini şüpheyle kıstı. "Ne saklıyorsun?"

Erkek kardeşinin, kendi üstüne gelmesi hoşuna gitmemişti. Damian, soğuk yüzünde mimik oynatmadan, soğuk bir sesle konuşmaya başladı. "Hiçbir şey saklamıyorum. Her neyse, bu, seni ilgilendirmez. İşlerime, burnunu sokma." Damian'ın sesindeki sakinlik ve tekdüzelik, Dominic'i öfkelendirse de bunu pek belli etmemeye çalıştı. Sadece soğuk bir gülümseme bahşetti.

"Peki, ama bu sefer seni sorundan kurtaracak kişi ben olmayacağım."

"Kendi işine bak." Damian sinir yüklü cümlesini söyleyerek odadan hızla çıktı.

Dominic ise tek eli cebinde içkisinden yudumladı.

*****

"O neden gelmiyor, nerede?"

Charlotte kızgın bir boğa gibi sağa sola gidiyordu. "Umarım bununla bir ilgisi yoktur." Charlotte yapmış olabileceklerini düşününce kendine kızmaktan alıkoyamıyordı. Alex'in kaybolmasından sorumlu olmak istemiyordu.

"Alex'i bulmalıyım!"

*****
(Darkwood)

"Burada ne yapıyoruz?"

Damian, beni başka bir odaya getirmişti. Gözlerime adını koyamadığım bir ifadeyle bakıyordu. "Seninle yalnız kalmam gerekiyordu... özel olarak konuşmak için."