အပိုင်း(၂၅)_ ပတ်သတ်နေတာ မကြိုက်ဘူး
(၁၇)ရက်၊ စက်တင်ဘာလ၊ (၂၀၁၇) ခုနှစ်။
ညနေစောင်းအချိန် အနောက်အရပ်မှ ဖြာကျနေသည့် နေရောင်ခြည်က စူးရှတောက်ပနေပေမဲ့ ပင်လယ်ပြင်ကို ဖြတ်တိုက်လာသည့် အေးစက်စက်လေပြင်းတို့ကြောင့် ရာသီဥတုက အနည်းငယ် ချမ်းစိမ့်လို့နေသည်။ Lupus မြို့နယ်၊ ဆိပ်ကမ်းအနီးရှိ ဂိုဒေါင်အမှတ်D-13 သည် ကျယ်ဝန်းလှသည့် ခြံကျယ်ကြီးအလယ်တွင် ထီးထီးမားမား တည်ရှိလျက်ရှိသည်။
ပြင်ပလောကတွင် နေရောင်မပျောက်သေးသော်လည်း တံခါးအကုန်အလုံပိတ်ထားသည့် ဂိုဒေါင်အတွင်းတွင်မူ လျှပ်စစ်မီးတို့ ထိန်ထိန်ညီးနေအောင် ဖွင့်ထားသည်။ ဂိုဒေါင်အလယ်တွင် မတ်တပ်ရပ်နေသည့် လူတစ်ယောက်ကို အနက်ရောင်ဝတ်ထားသော လူခြောက်ယောက်ခန့်က ဝန်းရံထားလေသည်။ ထို့ပြင် မီးရောင်မှိန်ထားသည့်အောက်ရှိ ဇိမ်ခံဆိုဖာကြီးတွင် ငွေရောင်မျက်နှာဖုံးတပ်ထားသည့် လူတစ်ယောက် ခြေချိတ်လျက်ထိုင်နေသည်။ ထိုသူမှာ မှောင်ခိုလောကသားတို့ ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရသည့် Cobra Alex ဖြစ်လေသည်။ Fidem ဟုအများက သိကြသည့် မင်းခန့်နှင့် စော်လထော်တို့က တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ခြံရံလျက်ရှိကြသည်။
"ပစ္စည်းပေး..."
Cobra Alex ၏ အေးစက်စက်အသံက အမိန့်ဆန်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"မေ့ကို အရင်ခေါ်ခဲ့..."
တစ်ဖက်လူကလည်း သူ့တောင်းဆိုချက်ကို အရင်ပြောလေသည်။ Cobra က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ဘက်လက်ဖြင့် အချက်ပြလိုက်တော့ လက်အောက်ငယ်သား၂ယောက်က ဖမ်းချုပ်ထားတဲ့ မိန်းကလေးကို ဆွဲခေါ်လာက မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ထိုလူဆီသို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။
"တောင်းပန်ပါတယ် မေ..."
"ကို..."
ကြောက်လန့်တုန်ရီနေတဲ့ ချစ်ရသူ သက်ထားမေကို ဆက်ပိုင်သွေး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားလိုက်သည်။
YOU ARE READING
The Dark Nights in the Rain
General Fiction[Unicode Ver] ကံဆိုးမှုတွေနဲ့ နာကျင်မှုတွေ မိုးရေစက်တွေနဲ့အတူ လိုက်ပါလာခဲ့ကြလေသလား.....။ မိုးစက်ခတဲ့ ညတွေမှာ မှောင်မိုက်ခြင်းတွေ အစပြုခဲ့တယ်။ ကျီစားတတ်တဲ့ ကံကြမ္မာကြောင့် မိုးမှောင်ကျခဲ့ကြတဲ့ သူတို့ဘဝတွေ ဘဝရဲ့ရောင်နီပျို့ချိန်ကို ရောက်တဲ့အထိ လောကဓံ...