Spring Apart

CHAPTER 45

Apologies

PERDEE'S POV

Nang makarating ako dito sa airport sa US ay ang mga kaibigan ko na sina Spear at Catie. Matagal ko na silang kaibigan nung nandito pa ako naninirahan sa US hindi ako manhid noon pa man ng nararamdaman ko na iba ang tingin sa akin ni Catie kahit na pagpapakita ko lamang yun ng concern sakanya ay binibigyan niya agad ito ng ibang kahulugan

"Ow i missyou Persus!" Sabay halik ni Catie saaking pisngi

"Hey bro wassup" at nakipag apir naman si Spear

"I'm doing good guys just take me to the hospital now i badly wanna see my dad"
Sabi ko sakanila sabay lagay ng aking maleta sa sasakyan ni Spear

"How's philippines Persus? You look so pale! Nag pilipinas ka lang nag ka ganyan kana" puna ni Catie

"Okay naman" maikling sagot niya dahil naaalala ko si Vina "Spear drive fast please" dahil gusto ko ng bumaba rito sa sasakyan dahil naiirita ako sa paghawak hawak ng aking kamay ni Catie

"We're here, bro let's hang out if you have time!" Pahabol pa ni Spear

"Omg i join you guys i really want to have a bonding with you again Persus" sabay kindat saakin ni Catie

"Take care guys!" Paalam ko sakanila

Agad akong dumiretso sa kwarto na sinabi saakin ng doctor ni daddy at laking gulat ko ng pumasok ako sa loob ng kanyang opisina ng makita ko si Mommy na nakaupo at pinapakain si daddy

"Dad!" Unang bati ko sabay yakap sakanya

"Anak, bakit naman pumunta ka pa dito? Ayos na ako oh nandito na ang mommy mo may nag aalaga na saakin" sabay tawa ni dad na ngayon ay nakakaupo na ngunit manhid parin daw ang kalahati ng kanyang katawan

"Dad, i'm sorry i failed my last sem i can't focus because of our problem" sabi ko kay dad, si mommy ay nakatingin lamang saamin at nakita ko na naiiyak na siya

"Anak it's okay and nga pala inatras na ng mommy mo ang pagf-file ng divorce papel we already talked about it earlier she is living with us again" dad said very happily

"Mom, i'm sorry" sabay yakap ko kay mommy kahit anong galit ko sakanya ay hinding hindi ko kayang magalit sa mga magulang ko

"I'm sorry anak, sorry sa lahat ng padalos dalos na desisyon ko, sorry dahil sa pangalawang pagkakataon ay mas pinili ko ang negosyo kesa sainyo, sorry talaga babawi ako sayo at sa daddy mo pangako ko yan" sabay yakap saakin ni Mommy at humagulhol ng iyak

"It's okay mom nangyari na po ang lahat wala na po akong magagawa dito na lang po ako mag aaral ng huling taon ko sa college" paliwanag ko sakanila

"What about Vina?" Tanong ni Daddy

"She asked for distance dad, I think she's tired of understanding me the past few weeks because of what happen to our family"

"I can talk to her baby" sabay sabi ni Mommy

"No mom just please ayoko muna siyang guluhin"

It's her graduation in two weeks from now. My heart is overflowing because of the success of my love finally i can call her Ma'am Vina for real.