Spring Apart

CHAPTER 49

Punta Veronica

                    VINA'S POV

Lumipas ang napakadaming oras at panahon sa aking pagrereview tutok na tutok ako habang binabasa ko ang lahat ng detalye sa sobrang wala akong magawa ay pati ang lesson ko nung kinder at prep ako ay nabasa ko na din.

Walang oras na hindi ko naalala si Perdee namimiss niya kaya ako? Naaalala niya kaya ako? Napatawad niya na kaya ako?

Palagi naman akong binabalitaan ni Lei tungkol sa mga nalalaman niyang balita tungkol kay Perdee nalaman ko rin na nag aaral na siya doon upang ipagpatuloy ang engineering na kurso niya. Hanggang ngayon ay hindi ko parin sinisilip ang lahat ng aking social media accounts dahil narin sa sobrang busy ko sa pagrereview ilang linggo nalang ay kukuha na ako ng licensure exam sa Maynila para kung sakaling makapasa ako kay makapagturo na agad ako. Mas pinili ko na magturo sa mga kinder dahil hilig ko talaga ang makisalamuha sa mga bata. At naisip ko rin na para sa madali lamang muna ako mag-umpisa bago ako magturo sa mas matataas na grades.

—————————————————————

I was literally palpitating checking the result of LET Teachers board exam list of passer, I'm so nervous to the point that i feel my heart stops pumping

"Yva halika nga rito ikaw na magcheck please?" With my eyes closed giving her my laptop "Promise Lord pag nakapasa ako dito pwede mo na ako kunin"

Yva throw me the pillow beside her. "Vina stop overreacting please? What if you passed this so you're allowing God to take you to heaven?"

"Yva it's not like that, i know i always overact pero kasi ganyan yung mga salitang binibitawan ng mga kinakabahan no" I rolled my eyes

"Okay, okay fine" Yva said

Yva is my closest friend since highschool, I do have a lot of friends but they are now living their succesful life.

I almost do all the stunts here in the couch. I have hopes that i already passed this one. I reviewed all the lessons even my prep and kinder lesson just to make sure.

"Yva ang tagal naman" I open my eyes and see how sad yva is "Anong result Yva? Nan-dyan ba na-me ko? I feel my tear ready to burst in a second

"Vina wag ka mabibigla" in a very serious voice "Congratulations my bestfriend you've made it" then she hugged me tight.

I lost words i don't know what is the right word to express my emotions right now. I broke my knees down I cried for so many reasons. Did i really reached my dreams? Eh yung kasama ko na buuin tong pangarap na to ay wala ngayon dito para samahan ako sa tagumpay ko.

—————————————————————

"Hello Ms. Villa we would like to inform you that you can now submit all the following requirements for you to start your first day here in Angel Dreamer Elementary School" anunsyo ng principal ng school na papasukan ko

"Yes!!!" Napatalon ako sa sobrang tuwa ng marinig ko ang balita na maaari na akong makapagturo sa eskwelahan na gusto kong pagtrabahuhan.

"Anak congrats! Oops i must say Congrats Ma'am Vina Nagkamali ako na hindi ako nagtiwala sayo nung una, you never failed to amazed us baby" sabay yakap saakin ni Mommy

"Sabi ko naman sayo My gagawin ko ito dahil ito ang pangarap ko e" pagmamalaki ko

"Pero anak mapapalayo ka saamin, bakit ba naman kasi doon mo pa gusto magtrabaho" tanong ni Papa

"Kasi Papa gusto ko po ng new environment atsaka po Papa uuwi naman po ako weekly" sagot ko naman

"Iingatan mo ang sarili mo anak dahil malayo ka saamin" bilin ni mommy

Napagdesisyunan ko na sa Punta Veronica ako magtatrabaho walong oras ang layo nito dito saaming bayan. Ang Punta Veronica ay isa sa mga lugar na salat sa tulong ng gobyerno kaya naman hindi pa gaanong sentralisado ang lugar at maraming bata ang hindi nakakapag-aral.

Nang dumating ako sa bayan ng lugar na ito kitang kita ko kung gaano ka payak ang pamumuhay nila mula sa mga kubong bahay at ang isang malawak na karagatan.

Sa hindi kalayuan ay may natatanaw akong isang malaking building na mukhang gagawing resort ang gandang ideya nito at mukhang napakagaling ng may ari nito sapagkat maganda ang tubig ng dagat dito na sasamahan pa ng white sand.

"Ah ma'am Vina yung may ari niyan ay isang engineer nung nakaraan lang ay nandito sila ng asawa niya dahil sila ang nag-aasikaso niyan" sabi ni Ma'am Chen na kapwa ko teacher dito

Teka Engineer? Pero hindi imposible yun! Nasa US si Perdee at isa pa wala naman akong nababalitaan na may asawa na siya

"Anong pangalan ng may-ari kilala niyo po ba?" Tanong ko sakanila

"Aba oo Vina! Napakabait ng bata na yun! Isang buwan pa lamang siya dito ngunit palagi siyang nasa day care center at namimigay ng mga pagkain sa mga bata! Ayaw niyang ibigay ang kanyang pangalan pero si Sir. Ulap ang tawag namin sakanya" pagkukwento ni Ma'am Chen

Ulap?! Parang tumaas lahat ng dugo sa katawan ko ng marinig ko ang pangalan niya

"So sakanya po yan? At may asawa na siya? Sigurado ka po?" Tanong ko muli sakanya

"Oo asawa niya yun kaso ay parang masama ang ugali dahil ayaw lumapit sa mga bata dito dahil marumi daw! Nako kung hindi lang talaga mabait si Sir Ulap ay baka nilunod na ang kanyang asawa dito sa karagatan" sabay tawa ni Ma'am Chen "sinabi rin ni Sir. Ulap na gusto niyang tumulong upang palakihin ang paaralan dito dahil yun daw ang pangarap ng mahal niya" dagdag pa nito.

Imposible naman na ako ang mahal niya dahil may asawa na pala siya!

Bakit hindi man lang niya sinabi na babalik siya dahil hanggang ngayon naghihintay parin ako.

"I can't see building memories with you again my love" bulong ko sa sarili ko kasabay ng pag agos ng mga luha ko habang nakatingin ginagawang resort sa di kalayuan.

All this time I've been loving only our memories

"Tara na Vina" pagyaya saakin ni Ma'am chen.