Spring Apart

CHAPTER 43

Distance

PERDEE'S POV

Alam kong hindi sinasadya ni Vina na pagsalitaan ako ng ganun siguro ay napagod lang din talaga siya kanina ngunit hindi ko inaasahan na ipagtatabuyan niya ako at sasabihin niyang isa lamang akong distraksiyon sakanya masakit para saakin iyon dahil ang alam ko lamang ay resposibilidad ko iyong gawin dahil girlfriend ko siya.

"I can reach my dreams without you Perdee isa ka lang distraction sakin!!" Paulit ulit kong naririnig at para akong sinasaksak ng dahil dito

Beep*

"If growing without each other can help us, let's do it. Let's help each other grow a little distance my love."

I still hope that You and I somehow end up happy together.

Even if we don't talk, always remember that I love you.

I'm sorry.

Isa sa mga rason kung bakit ko pinatay ang aking cellphone kanina ay dahil alam kong mag aalala si Vina sa akin at baka isa din yun sa mga rason ko para bumalik at kalimutan ang pagpunta ko sa US para kay daddy

Fck! Kasabay ng tuluyang pag agos ng luha ko, hindi ako makapaniwala na sa isang iglap lang ganito ang naging pagbagsak ko una si mommy na nagfile ng divorce, pangalawa ang pagbagsak ko ngayong 4th year college, pangatlo si dad na naistroke at pang apat si Vina ang mahal ko.

—————————————————————

Nagising ako dahil sa sunod sunod na katok ni Lei sa aking pinto

"Ulap i heard the news what happen to you ha?! Did Vina know about this? Yung kay tito alam ba niya?" Sunod sunod na tanong ni Lei

"No she doesn't know anything, she did not even give me time yesterday to explain everything to her, she just easily threw me away from her life. She even called me a distraction" habang binabato ko ang ilang gamit ko sa aking maleta

"No Ulap i think she did not mean it! Pagod lang siguro yun at baka iniisip niya rin ang pag-aaral mo" paliwanag muli ni Lei

"I dont think so, all i want to do right now is to give the space and distance she asked me yesterday" habang patuloy na nag aayos

"Don't tell me Ulap you're breaking up with her!! She's not strong like you!" Pagsigaw ni Lei

"I'm not the one who break up with her for your information, and also" sabay senyas ko ng aking kamay sa ere "i'm not strong didn't you see it? I can easy breakdown in front of everyone! Wala na akong lakas kahapon para mapigilan ko ang desisyon niya" paliwanag ko habang nanggigilid ang luha

"But Ulap... are you sure you don't want to talk to her before you leave? I'm sure she wanted to say sorry to you" pagtatanong muli ni Lei

"She already did... in text" sagot ko naman

"But Ula-" magsasalita pa sana siya pero iniabot ko na lang sakanya ang huling drawing ko para kay Vina

"Stop Lei no one can change my mind mas kailangan ako ni Dad ngayon, pakibigay kay Vina yan sa mismong araw ng graduation niyo and please palagi niyo siyang babantayan at pilitin niyong kumain ayokong may mangyaring masama sakanya promise me Lei" bilin ko sakanya

"Yes Ulap i promise kami na muna ang bahala sakanya ni Yva" she raised her hand as a promise

"Mamayang 10pm ang oras ng flight ko please wag mong sasabihin kay Vina dahil ayokong isipin niya pa pati pag alis ko" paalala ko muli sakanya.

—————————————————————

8pm na ngayon at naisip ko na bago ako pumunta ng airport ay sisilipin ko muna si Vina sakanila wala kong balak mag paalam gusto ko lang siyang makita kahit sa huling sandali. Sumilip ako sa kanilang gate at agaw pansin ang buong kadiliman ang tanging bukas na ilaw lamang ay ang nasa mini garden.

Kumain na kaya siya? Iniwan ko ang aking maleta sa sasakyan at agad kong sinampa ang gate nila Vina nakita ko na nakabukas din ang kanilang main door ngunit walang ilaw at wala rin si Vina nakita ko ang kanilang lamesa na walang laman at napakagulo dahan dahan akong umakyat sa kanyang kwarto at nakita ko siya na nakahiga sa kanyang kama at payapang natutulog ngunit kitang kita ko ang pamamaga ng kanyang mga mata.

Inilapit ko ang aking labi sa kanyang noo at hinaplos ko ito ng bahagya, mahal na mahal ko siya pero ibibigay ko muna sakanya ang hiling niya na lumayo muna ako sakanya

"Lumuwag lang ang hawak ko pero hinding hindi kita bibitawan" sabay halik kong muli sakanyang noo ngunit laking gulat ko ng mumulat ang kanyang mata kaya agad akong tumakbo palayo.