ჰოსოკი
დილით დაბლა ჩავდივარ და ჯინს ვუყურებ რომელიც სამზარეულოში ფუსფუსებს და თავის თავს ესაუბრება.
- რა ხდება ჯინ ნერვიულობ?- ვეუბნები და მას ვუახლოვდები.
- არა უბრალოდ...
- წამოგიარა და საუკათარ თავს ესაუბრები ჰოო?..- ვიცინივარ რაზეც მასაც ეცინება.
- კარგი გამომიჭირე ოდნავ ვნერვიულობ, შენ ხომ მართლა კარგად ხარ? შენზე ვნერვიულობ ვიცი, რომ არ გსიამოვნებს ხშირად ამას, რომ ვამბობ მაგრამ რა ვქნა ჰოსოკ. სხვა რამეზე ვერც ვფიქრობ.
- მიხარია, რომ ჩემზე ნერვიულობ. სწორედ ამიტომაც ვარ დღეს აქ თქვენთან და არა სხვაგან. თქვენ მე მაძლიერებთ. შენ მსოფლიოში საუკეთესო ხარ ჯინ.
- არა ეს შენ ხარ საუკეთესო ჰოპი.
- ეხლა ვიეჭვიანებ იცოდე.- ამბობს მონი და მოწენილი სახით შემოდის სამზარეულოში.
- ზუსტადაც ცოტა უნდა იეჭვიანო.- ამბობს ჯინი და იცინის.გვიყურებს და აგრძელებს საუბარს ყველაფერი გავამზადე და რომელი წახვალთ ბავშვების გასაღვიძებლად..
- მე წავალ.- ვამბობ და კიბეებზე ავდივარ.
ჯიმინის ოთახში შევედი მაგრამ ის იქ არ იყო, ალბათ იუნგისთანაა გავიფიქრე და იუნგის ოთახში შევედი არც იქ არ იყო. სად წავიდა ამ დილა უთენია, გავიფიქრე და იუნგი გავაღვიძე შემდეგ თაეს ოთახში შევედი და ის და ჯიმინი ერთად ვნახე ორივე გავაღვიძე და ქუქის მოსაძებნად წავედი ოთახში არ იყო არც დაბლა სავარჯიშოდ გამიკვირდა მაგრამ ვერსად, რომ ვერ ვიპოვე დაბლა დავბრუნდი ბავშვებთან ერთად.
- ქუქი სადაა? -იკითხა ჯინმა.
- არვიცი, სახლში არ არის.
- ამ დილა უთენია სად წავიდა?- იკითხა იუნგიმ.
- აზრზე არ ვარ.- ვამბობ და თვალს ჯინისაკენ ვაპარებ, რომელიც თაე უყურებს.
BẠN ĐANG ĐỌC
ის დაბრუნდა. / Completed / ✔️
Fanfiction- მშვიდობაა შენს თავს? - მენატრებოდი.- ვამბობ და ოდნავ ვეხები ტუჩებით კისერზე. * * * * * მონი გახსოვს ერთხელ რომ მითხარი. თუკი ერთად ვიქნებით ყველაფერს გავუმკლავდებითო. - ჰოოო.-ვამბობ და მეღიმება. - ჩვენ ერთად ვართ, ყოველთვის ერთად ვიყავით, ჩვენ...
