იუნგი
მას შემდეგ რაც ჯიმინისა და ჯეიჰოპის საუბარს მოვკარი ყური სულ იმ დღეზე ვფიქრობდი, მეღიმებოდა იმდენად კარგად მიცნობდა ჯიმინი მაგრამ მისთვის რაღაც უნდა გამეკეთებინა.
- რა ხდება იუნგი?- მეკითხება მონი და თვალს მავლებს.
- ჯიმინი.... მინდა რომ რამე კარგი გავაკეთო მისთვის.
- რამეს ფიქრობ.
- ერთი რამ მომდის თავში მაგრამ არ ვიცი...
- რას აპირებ?
- შეიძლება რომ ჩვენს კონცერტზე ხელი ვთხოვო?
- პროდუსერს კითხე, მე წინააღმდეგი სულაც არ ვარ.
- მაშინ როგორც კი ვნახავ მას გავესაუბრები.- ვამბობ და კლავიშებზე თითებს ვასრიალებ.
სახლში ერთი ორომტრიალია თეჰიონმა პატარა ლეკვი აიყვანა თანი და მას ყველანი თავს დავფიფინებთ. ჯიმინი ჩემს მიერ დაწერილ სიმღერას ამუშავებს ჯინი კი როგორც ყოველთვის თავს გვევლება.
აეროპორტში ვართ და რეგისტრაციას გავდივართ, თვითფრინავში ასვილსთანავე ჯიმინს ხელს ვავლებ და ჩემს გვერდით ვსვამ შემდეგ ჩვენს თითებს ვხლართავ.
- რას აკეთებ იუნგი?
- მიყვარხარ პატარავ.- ვჩურჩულებ და ბაგეებზე ვკოცნი.
მისვლისთანავე სასტუმროში მივდივართ, ყველანი ჩვენს-ჩვენს საძინებლებში ვთავსდებით და დაძინებას ვცდილობთ თუმცა მე ვერანაირად ვერ ვისვენებ.
დილიდან ვვარჯიშობთ მე კი ჯიმინს თვალს ვერ ვაშორებ.
- იუნგი შეწყვიტე თვალებით ჭამ ბავშვს.
- მოკეტე ჯეონ ანალოგიურს აკეთებ როდესაც თაეს ხედავ.
- მართალი ხარ მაგრამ მაინც...
- მომწყდი.- ვამბობ ჯიმინთან მივდივარ ხელს ვავლებ და პირველივე ოთახში შემყავს, კარზე ვაკრავ და ჩვენს ბაგეებს ვაერთებ.
YOU ARE READING
ის დაბრუნდა. / Completed / ✔️
Fanfiction- მშვიდობაა შენს თავს? - მენატრებოდი.- ვამბობ და ოდნავ ვეხები ტუჩებით კისერზე. * * * * * მონი გახსოვს ერთხელ რომ მითხარი. თუკი ერთად ვიქნებით ყველაფერს გავუმკლავდებითო. - ჰოოო.-ვამბობ და მეღიმება. - ჩვენ ერთად ვართ, ყოველთვის ერთად ვიყავით, ჩვენ...
