ის დაბრუნდა. / Completed / ✔️

24

ჰოსოკი

წყლიდან ერთდროულად ვყოფთ თავებს ემილი სხეულზე მეკვრის აშკარად ცივა.

- კარგად ხარ?

- აჰაა, მგონი შენ ?

- უკეთეს დღეშიც ვყოფილვარ.- ვამბობ და მეცინება.

- აჰჰჰ, ჯანდაბა მცივა ჰოსოკ.- ამბობს და უფრო ძლიერად მხვევს ხელებს.

- ვიცი, ისე არ ჩამეხუტებოდი.- ვამბობ და წყლიდან ამოვდივარ პირსახოცს ვშლი და თვალებს ვხუჭავ.

- შეგიძლია ამოხვიდე, არავინ არ გიყურებს.

- არც შენ ხო?- იცინის შუგა.

- თვალები აქვს დახუჭული.- ამბობს ემილი სიცილით.

- სერიოზულად.- ამბობს მინჰო.

- აჰაა, შეგიძლია გაახილო.- ამბობს ემილი და სახლისაკენ გარბის მეც უკან მივყვები. ცხელ შხაპს ვიღებ და მისაღებში ჩავდივარ. ემილი დივანზე ზის და თეჰიონს ეხუტება.

- კარგი იყო, კარგად გავერთე, მაგრამ ახლა უნდა დაგტოვოთ მე და ჩემმა პატარამ.- ამბობს შუგა და ჯიმინს ხელში იყვანს რომელსაც თვალები დახუჭული აქვს.

- მეც წავალ.- ამბობს მინჰო და ისიც გადის ოთახიდან.

-მცივა.- ამბობს ემილი და უფრო ძლიერად ეხუტება თეჰიონს.

- ჩაის დალევთ?- ვამბობ და სამზარეულოში გავდივარ.

- მე და ემილი დიდი სიამოვნებით.- ამბობს თეთე.

- ჩვენც წავიდეთ ქუქ.- ამბობს ლიზა და გვემშვიდობებიან ორივენი. თეჰიონი მათ თვალს აყოლებს და მალევე ისიც მიდის.

- სად წავიდა? ჩაი აღარ უნდა?- ვეკითხხები ემილის.

- ალბათ დასაძინებლად ავიდა. ჰოსოკ ამ ბოლო დროს თეჰიონი შეცვლილი არ გეჩვენება?

- მეც იგივე მინდოდა მეთქვა.

- ჰოო. კარგი ჰოპი, მადლობა ჩაისათვის და ტკბილ ძილს გისურვებ.- ამბობს ემილი და ოთახიდან გადის. ძილით ვერ ვიძინებ და ცოტახნით დაბლა ვარ გარეთ გავდივარ წვიმამ გადაიღო, სველ არემარეს ვუყურებ და ამ სილამაზით ვტკბები მეორე სართულის აივანზე ხმები ისმის.