ჰოსოკი
დილით ქუქის ხმა მაღვიძებს და თვალს ვახელ თუ არა ვხედავ თეჰიონს რომელიც მას აწვალებს.
- კარგი რა ქუქ ადექი.- ამბობს თეთე და ჯანქუქს უღიტინებს.
- გაჩერდი თეეეე.-ამბობს ქუქი.
- სანამ არ ადგები არ გავჩერდები.- ამბობს თეჰიონი და ისევ აგრძელებეს მის წვალებას .
- მე გაგაფრთხილე.- ეუბნება ქუქი და თეჰიონს თავის ტორებში იქცევს და მაგრად უჭერს ხელებს.
- აჰჰჰ მტკივა ქუქი.
- ნუთუ?
- კარგი კაარგი შენი გაიტანე, გავჩერდები ოღონდ გამიშვი...
- არა, არ გაგიშვებ.- ამბობს სიცილით და მე მიყურებს.
- ჰეეეიიიი ჰოპი უთხარი რამე გთხოვ.- ამბობს წუწუნით თეთე.
- რამეეე?
- კარგით რა აქ გართობა გადაწყვიტეთ და უჩემოდ?- წამოიყვირა ჯიმინმა ჩვენსკენ გამოიქცა და წამის მეასედში ძირს გავადინე ბრაგვანი. ჯიმინს ჯინი და შუგაც დაემატათ და ასე ვიყავი ძირს გართხმული, ძლივს ვსუნთქავდი. ვიცინოდით და დროს კარგად ვატარებდით.
- მონი სად არის?-
- ახალ სიმღერაზე მუშაობს.- ამბობს ჯინი და დიდი ბრძოლის შემდეგ ქუქის მკლავებიდან თეჰიონს ანთავისუფლებს.
- ყველაფერი მტკივა.- ყვირის თეთე და ქუქისაკენ მიიწევს მაგრამ მალევე ჩერდება.
- მოდი, მოდი გელოდები.- ამბობს სიცილით ქუქი.
- სხვა დროს გაგისწორდები.- ეუბნება და სავარჯიშო ოთახიდან გადის.
მისაღებში ვართ და ვსაუბრობთ თეთე კიბეებზე ჩამოდის და ყველას გვიღიმის. რა მოხდა? ასეთი ბედნიერი რატომ არის? გავიფიქრე ჩემთვის და მეც გავუღიმე.ის აქეთ-იქით დარბოდა და ჯინს ფეხებში ებლანდებოდა.
- რა ჯანდაბა გჭირს თეჰიონ?- ყვირის ჯინი.
- არაფერი.- ამბობს სიცილით.
YOU ARE READING
ის დაბრუნდა. / Completed / ✔️
Fanfiction- მშვიდობაა შენს თავს? - მენატრებოდი.- ვამბობ და ოდნავ ვეხები ტუჩებით კისერზე. * * * * * მონი გახსოვს ერთხელ რომ მითხარი. თუკი ერთად ვიქნებით ყველაფერს გავუმკლავდებითო. - ჰოოო.-ვამბობ და მეღიმება. - ჩვენ ერთად ვართ, ყოველთვის ერთად ვიყავით, ჩვენ...
