ენდი ლიი.
უკვე თვეა რაც ცხოვრება ტანჯვად მექცა, ის წერილი რომელიც მივიღე საშინლად მაფორიაქებს, ვცდილობ გავიხსენო თუ რა მოხდა იმ წყეულ დღეს, მაგრამ საინტერესო არც არაფერი ყოფილა, არც კაპიტანს აქვს კარგად საქმეები უკვე აღარ ვიცი თუ ვინ გვეთამაშება, პირევალად როგორც ყოველთვის ჰოსოკზე გავიფიქრე, მაგრამ დამამტკიცებელი საბუთების გარეშე ბრალს ვერ წავუყენებდი.
ალბათ ფიქრობთ რომ ამ ადამიანს ვერ ვიტან, რადგან ყოველთვის პირველი მასზე ვფიქრობ, ყოველთვის ის მიტივტივდება, თავში ეს ასეა არაააა, მაგრამ მიუხედავად იმისა რომ არ მინდა აღიარება მე მასთან მიმართებაში შევცდი, ბევრი შეცდომა დავუშვი, მაგრამ ვერ ვიტან როდესაც ამაყად მაყრის საკუთარ შეცდომებს სახეში.
ჩემს მიმოწერაში შევდივარ ახალი წერილი მხვდება ადრესატი უცნობია. ვხსნი...
- 15 აგვისტო...
- ალბათ გახსოვს...
- სიმაღთლეს ვერსად დაემალებიიი...
- შენი საიდუმლო ვიცი...
- მე აქ ვარ დავბრუნდიიი...
- წარმატებებს გისურვებთ...
- ვინ ხარ?
- ის ვისაც სიმართლის გაგება სურს.
- ამ წერილით რის მიღწევას ცდილობ?
- და ვერ ხვდები.
- ვერააა.
- რათქმა უნდა თქვენ ხომ არაფერი იცით... ხომ ასეა.
- რას გულიხსმობ?
- მინიშნებს მოგცემ.
- გელოდები...
- და ის მაინც თუ იცით რა მოხდა 15 აგვისტოს.
- ეს მინიშნება არაა.
- არის უბრალოდ ვერ ხვდები.
![](https://img.wattpad.com/cover/235299043-288-k279362.jpg)
YOU ARE READING
ის დაბრუნდა. / Completed / ✔️
Fanfiction- მშვიდობაა შენს თავს? - მენატრებოდი.- ვამბობ და ოდნავ ვეხები ტუჩებით კისერზე. * * * * * მონი გახსოვს ერთხელ რომ მითხარი. თუკი ერთად ვიქნებით ყველაფერს გავუმკლავდებითო. - ჰოოო.-ვამბობ და მეღიმება. - ჩვენ ერთად ვართ, ყოველთვის ერთად ვიყავით, ჩვენ...