ემილი
მთელი კვირა მხოლოდ იმაზე საუბრობდნენ ჟურნალისტები თუ როგორ გარდაიცვალა ერთ-ერთი პატივსაცემი კაპიტანი, მთელი ჩვენი შრომა წყალში ჩაიყარა.
- ვერ ვიჯერებ რომ იმ ნაბიჭვარს ასე კარგად იხსენიებენ.
- ვერც მე ემილი მაგრამ ჩვენმა მთავრობამ ახალი კაპიტანი დაგვინიშნა მისი ბრძანებით კი იძულებულები ვართ ამ სიყალბეს მხარი დავუჭიროთ სხვა გზა არ გვაქვს.- მესმის ენდის ხმა თავბრუ მესხმის და ღებინების შეგრძნება მაქვს, მალევე საპირფარეშოში მივრბივარ და რამოდენიმე წუთის შემდეგ ოთახში ვბრუნები.
- ბოდიში.
- კარგად ხარ?
- კი უბრალოდ ნერვიულობის ნიადაგზე ცუდად ვხდები და თან ეტყობა რაღაცამ მომწამლა ყველა ბედნიერებასთან ერთად.- ვამბობ და დივანზე ვარდები.
- ეხლა რაღას აპირებ?
- არ ვიცი ჩემების ჩამოსვლას დაველოდები და მერე არ ვიცი ენდი ისე ვიყავი ამ ყველაფერზე ჩაციკლული რომ სხვა რამეზე უბრალოდ ვერ ვფიქრობ ხვდები.
- შენსა და ჰოსოკს შორის რა ხდება?
- მე ის მიყვარს მასაც ერთმანეთს ვხვდებით.
- მიხარია რომ ბედნიერი ხარ ემილი.
- და შენ რას აპირებ? იქნებ იპოვო ვინმე რომ შენც ბედნიერი იყო ენდი.
- მე ბედნიერი ვარ ემილი, უბრალოდ სხვა ვერ წარმომიდგენია ჩემს გვერდით სწორედ ამიტო ვარ მარტო თუმცა ბედნიერი, ძალიან ბედნიერი.
- მიხარია თუ ასეა.
- კარგი ახლა კი ჩემი წასვლის დროა, ისევ გნახავ და თავს მიხედე კარგი.
- კარგი.
კარებამდე ვაცილებ შემდეგ ოთახში ვბრუნდები და ისევ საპირფარეშოში შევრბივარ.
- ჯანდაბა, ასე თუ გაგრძელდა ექიმთან წასვლა მომიწევს.- ვამბობ და ოთახში ვბრუნდები. თავს ვიწესრიგებ და ბიჭებთან მივდივარ. მისვლისთანავე ყველას ვესალმები.
BINABASA MO ANG
ის დაბრუნდა. / Completed / ✔️
Fanfiction- მშვიდობაა შენს თავს? - მენატრებოდი.- ვამბობ და ოდნავ ვეხები ტუჩებით კისერზე. * * * * * მონი გახსოვს ერთხელ რომ მითხარი. თუკი ერთად ვიქნებით ყველაფერს გავუმკლავდებითო. - ჰოოო.-ვამბობ და მეღიმება. - ჩვენ ერთად ვართ, ყოველთვის ერთად ვიყავით, ჩვენ...
