ჯიმინი
როგორც კი ჰოსოკმა ქუქის მონაწერი წაგვიკითხა. მის მოსვლას დაველოდეთ ის კი ავის მომასწავებლად არა და არ ჩნდებოდა.
- ვსიო მეტი ცდა აღარ შემიძლია.- წამოიყვირა ჯინმა.
- სავადმყოფოში მივდივართ.- თქვა მონიმაც.
გამოვეწყვეთ და საავადმყოფოსაკენ წავედით. იქ მისულებს საშინელი სიტვაცია დაგვხვდა ბიჭები საშინლად ტიროდნენ. კართან მდგარ ატირებულ ქუქს მოვკარი თვალი და ყველანი მისკენ გავიქეცით.
- აქ რა ჯანდაბა ხდება ქუქ?- ეკითხება ჰოსოკი მას და ბიჭებს თვალს ავლებს.
-ქუქ ხმას ამოიღებ თუ არა?- ეხლა უკვე შუგაც გადადის დაკითხვაზე.
- რა სჭირს ბექიონს?- წამოიტირა ჯინმა.
- ის კვდება.- ძლივს წამოიძახა ორიოდე სიტყვა და იქვე ჩაიკეცა კედელთან.
- რაა?- ერთდროულად წამოვიყვირეთ ჩვენც და ცრემლებიც ჩამომიგორდა თვალებიდან.
ყველანი ტიროდნენ და მათ შორის ჩვენც. თეჰიონი ოთახიდან გამოვიდა ტირილისაგან თვალები ჩაწითლებოდა, სახე გასიებოდა და ტირილ-ტირილით ძლივს მიღოღავდა. გამიკვირდა თუ სად მიდიოდა.
მალევე რამოდენიმე მედდა და ექიმი პალატისაკენ გამოიქცნენ, და მათ უკან თეჰიონიც დავლანდე. ისევ ძლივს მოდიოდა მათ უკან. არცერთს არ გვიყურებდა მხოლოდ და მხოლოდ კარებისაკენ მიდიოდა კარის სახელურს ეჯაჯგურებოდა და ძლივს გააღო. ოთახიდან ყვირილი ისმოდა რაც უფრო აუტანელი მოსასმენი იყო. თეჰიონს ქუქი იჭერს რომ არ წაიქცეს.პალატიდან ექიმი გამოდის და გვეუბნება რომ მათ ის დაკარგეს და უკვე ქუქის ყვირილიც ისმის.
- გვიშველეთ.
ყველამ მას შევხედეთ ტირილისაგან დასიებული თვალებით და ადგილზევე გავიყინეთ როდესაც მის ხელებში მიტკალივით გათეთრებულ თეჰიონს მოვკარით თვალი. ექიმის ბრძანებისამებრ ქუქიმ თეჰიონი ერთ-ერთი პალატისაკენ წაიყვანა ჩვენც უკან მივზდევდით.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ის დაბრუნდა. / Completed / ✔️
Фанфик- მშვიდობაა შენს თავს? - მენატრებოდი.- ვამბობ და ოდნავ ვეხები ტუჩებით კისერზე. * * * * * მონი გახსოვს ერთხელ რომ მითხარი. თუკი ერთად ვიქნებით ყველაფერს გავუმკლავდებითო. - ჰოოო.-ვამბობ და მეღიმება. - ჩვენ ერთად ვართ, ყოველთვის ერთად ვიყავით, ჩვენ...
