Love Virus( Completed)

Ch-17

👀zawgyi👀

ေဆး႐ုံဝန္း၏ ဆိုင္တစ္ဆိုင္အတြင္း မနက္စာစားေသာက္ေနၾကသည့္သူမ်ားအသီးသီးရွိေန၏။ ထိုအထဲတြင္ ဝိုင္းတစ္ဝိုင္း၌ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနၿပီး မိမိေရွ႕မွ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုသာ ေသာက္ေနသည့္ မင္းရန္နိုင္သည္ မုန္႔ဟင္းခါးတစ္ပန္းကန္အား ၿမိန္ေရယွက္ေရ စားေနေသာ ေမာ္ကြန္းငယ္အားျပဳံးလ်က္ၾကည့္ေနမိသည္။

"ဘယ္လိုလဲ ေကာင္းရဲ့လား" မင္းရန္နိုင္၏အေမးေၾကာင့္ ေမာ္ကြန္း စားေနရင္းတန္းလန္း မ်က္လုံးေလးလွန္ၾကည့္ကာ ေျဖလာသည္။

"ကၽြန္ေတာ္တို့လမ္းထိပ္က ၂၀၀တန္မုန္႔ဟင္းခါးေလာက္သိပ္မေကာင္းဘူး" ရယ္သံစြပ္လ်က္ ဆိုလာေသာ ေမာ္ကြန္းစကားအဆုံး မင္းရန္နိုင္ပါ ရယ္မိသည္။

"ကိုယ့္မွာလည္း ညီ့အရြယ္ ညီတစ္ေယာက္ရွိတယ္" ေကာ္ဖီတစ္ငုံေသာက္ကာ ခြက္ကို အသာခ်ရင္း မင္းရန္နိုင္ဆိုလာေတာ့ ေမာ္ကြန္း မုန္႔ဟင္းရည္တို့ကိုေသာက္ရင္း ျပန္လည္ေမးလာသည္။

"ဒါဆို ေဒါက္တာကအႀကီးေပါ့"
"ကိုယ့္ကိုေဒါက္တာလို့မေခၚပါနဲ႔ တရင္းတႏွီး ကိုရန္နိုင္လို့ေခၚလည္းရတယ္" ေႏြးေထြးေသာအျပဳံးတို့ျဖင့္ ဆိုလာေသာ မင္းရန္နိုင္စကားေၾကာင့္ ေမာ္ကြန္းျပဳံးမိသည္။

"ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုရန္နိုင္"
"အင္း....ကိုယ္က အႀကီးေပါ့ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ကိုယ္က သိပ္မရင္းႏွီးၾကဘူး" မင္းရန္နိုင္စကားေၾကာင့္ ေမာ္ကြန္းေၾကာင္သြားသည္။ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္တည္းဆို ရင္းႏွီး႐ုံတင္မဟုတ္ဘူး ႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္ ခ်စ္ခင္ၾကရမွာမဟုတ္လား။

"ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုရန္နိုင္လိုဘဲ အႀကီးတစ္ေယာက္ပါ ကၽြန္ေတာ့္ေအာက္မွာ ညီမေလးနဲ႔ညီေလးရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ အကို့လိုေတာ့ မရင္းႏွီးတာေတာ့မရွိဘူး" ဝမ္းနည္းရိပ္သန္းေနေသာ မ်က္ဝန္းတို့ျဖင့္ ေျပာေနသည့္ ေမာ္ကြန္း၏စကားေၾကာင့္ မင္းရန္နိုင္ျပဳံးမိသည္။ မိမိတို့လိုခ်မ္းသာသည္မဟုတ္ေပမယ့္ မိသားစုအေပၚ တာဝန္ေက်သည့္ ေမာ္ကြန္းလိုသားႀကီးကိုျမင္ေတာ့ မင္းရန္နိုင္မခ်ီးက်ဴးဘဲမေနနိုင္။ မိမိကေတာ့ အိမ္ရဲ့သားအႀကီးဆုံးျဖစ္ေပမယ့္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ အလိုမက်မွုကိုလည္း ခံရသည့္အျပင္ ညီျဖစ္သူ၏ အသိအမွတ္မျပဳမွုကိုလည္းခံရသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္မိသည္ေၾကာင့္ သက္ျပင္းခပ္ဖြဖြခ်မိသည္။