Love Virus( Completed)

Ch-47

👀zawgyi 👀

အိပ္ယာမွ နိုးလာသည္ႏွင့္ ရိုဏ္းစ်ာန္၏ ေခါင္းထဲ ဆစ္ခနဲ နာက်င္မွုကို ခံစားလိုက္ရသည္။ မေန႔ညက ေတာ္ေတာ္ေသာက္လိုက္မိသည္ထင့္။ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ မိမိအခန္းထဲတြင္ ေနရာတက်ျဖစ္ေနသည္။ ၾကည့္ရတာ လြမ္း ေခၚလာေပးတာမ်ားလား။ မိမိနားထင္အား ဖိႏွိပ္ရင္း လွဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္သည္။

ကၽြီ....
တံခါးဖြင့္လာသံေၾကာင့္ ရိုဏ္းစ်ာန္ ၾကည့္မိေတာ့

"ေအာ္ နိုးေနၿပီလား"

ရွင္းသန္႔တည္ၾကည္ေနသည့္ မ်က္ႏွာနဲ႔သူ။ လက္ထဲမွ ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ကို ယူလာၿပီး ရိုဏ္းစ်ာန္နားသို့ ေလၽွာက္လာသည္။

"ဒီမွာ မင္းေသာက္ဖို့ သံပုရာရည္" ေျပာရင္း စားပြဲခုံေပၚတြင္တင္လိုက္သည္။

"အမူးေျပေအာင္ ေသာက္လိုက္... ငါ သြားၿပီ"
"ခန..."

ေျပာစရာရွိတာ​​​ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ထြက္သြားေတာ့မည့္သူ႔အား ရိုဏ္းစ်ာန္တားမိသည္။ လြမ္း ေျခလွမ္းတို့ကို ရပ္တန္႔မိ၏။ သို့ေပမယ့္ ရိုဏ္းစ်ာန္ကိုေတာ့ လွည့္မၾကည့္မိေသး။

"ငါ မင္းကို ညက တခုခုလုပ္မိေသးလား" မဝံ့မရဲျဖင့္ ေမးလာေသာ ရိုဏ္းစ်ာန္ အေမးေၾကာင့္ လြမ္း ႏွုတ္ခမ္းတစ္ဖတ္ရြဲ႕ကာ ျပဳံးမိသည္။ ထိုအျပဳံးအား ရိုဏ္းစ်ာန္ ျမင္လိမ့္မည္မဟုတ္။

"စိတ္ပူမေနနဲ႔ မင္းငါ့ကို ဘာမွမလုပ္ဘူး မင္းက မူးေနရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္ေလ...."
"......"
"ငါသြားၿပီ"

ထိုသို့သာ ေျပာၿပီး ထြက္သြားေသာ လြမ္းကို ရိုဏ္းစ်ာန္ မတားမိ။ သက္ျပင္းသာခ်ေနမိသည္။ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္အခုထိမလုံေသးသလိုပင္။ သို့ေပသိ ထိုေကာင္ေလးႏွလုံးသားထဲ မိမိအတြက္ ေနရာတစ္ေနရာစာေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရဦးမည္။

>>>>>>>>>>>

မေန႔ကည.....
ရိုဏ္းစ်ာန္ မူးၿပီး ျပန္လာျပန္ၿပီ။ လြမ္းမွာ မနည္း သူ႔ကို အေပၚထိဆြဲေခၚလာရ၏။ သူ႔အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ေနရာတက်ထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားဟန္ျပင္ေတာ့ သူ လြမ္း၏လက္အား ကိုင္ဆြဲလာသည္။ ထို့ျပင္ ႏွုတ္မွလည္း