Ch-48

784 89 8
                                        


👀Unicode👀

Parism အမည်ရှိသောဆိုင်အတွင်း သီချင်းသံခပ်အေးအေးသာ ပြန့်လွင့်နေ၏။ နှစ်ယောက်ထိုင်သည့်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းတွင်လည်း မိန်းကလေး တစ်ဦး ကော်ဖီသောက်ရင်း တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုစောင့်နေလေသည်။ ထိုစဥ် သူမနားသို့ရောက်လာသည့်သူတစ်ဦး။

"ဖူး စောင့်နေတာကြာသွားလား" သူမနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ထိုင်လိုက်ရင်း မေးလာတော့ သူမက အပြုံးချိုချိုတို့ဆင်မြန်းလာသည်။

"မကြာသေးပါဘူး လွန်းရဲ့.... ဘာမှာမလဲ ဒီနေ့တော့ ဖူး ရှင်းမယ်" ရယ်သံလွင်လွင်ဖြင့် ပြောနေပုံမှာ အမှန်တကယ်ကို ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။ သို့ပေသိ ပုံမှန်လွန်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ ထိုသို့ တွေးကောင်းတွေးနိုင်ပေမယ့် ယခုတော့ သူမနဲ့ အကြာကြီးတောင်အတူထိုင်ဖို့မရဲ။

"မမှာတော့ဘူး ဖူး ကိုယ်အခုလာတာ ဖူးကိုပြောစရာရှိလို့"

"အင်း...ဘာပြောမို့လဲ"

နှစ်ဦးကြား ခနတာမျှတိတ်ဆိတ်သွားသည်။ လွန်း သက်ပြင်းတစ်ချက်ရှိုက်လိုက်ပြီး ပြောရမည့်စကားကိုသာ ဟန်ကိုယ်ဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

"ကိုယ့်မှာ ချစ်သူရှိတယ်" လွန်းစကားအဆုံး ဖူးမျက်နှာ အနည်းငယ်ပျက်သွားသည်။ လွန်းကတော့ သူမအခြေအနေကိုတချက်ကြည့်ရင်းဆက်ပြောရန်သာကြိုးစားမိသည်။

"အဲ့တော့ ကိုယ် မင်းနဲ့ အရင်ကလို အတူတွေ့ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး ပြီးတော့ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ်လည်း သစ္စာဖောက်မယ့်သူမဖြစ်ချင်ဘူး မင်းကို မျှော်လင့်ချက်ပေးနေမိသလိုဖြစ်ရင်...."

"မဟုတ်တာ.." လွန်း ဆက်ပြောလာမည်ကို ဖြတ်ကာ ဆိုလာသော ဖူးကြောင့် လွန်းမျက်ခုံးပင့်မိသည်။ သူမကတော့ဆက်ပြောလာ၏။

"ဖူးကို လွန်း ဘာမှမျှော်လင့်ချက်မပေးပါဘူး လွန်းသိလား ဖူး လွန်းနဲ့ပြန်တွေ့ခွင့်ရတုန်းက တကယ်ဝမ်းသာနေခဲ့တာ ပြီးတော့ လွန်းများ ဖူးအပေါ် ပြန်​ပြီး စိတ်လည်လာမလားဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ လွန်းကိုပြန်ချဥ်းကပ်မိတယ် အခုတော့ ဖူးအတွက်အခွင့်အရေးမရှိတော့ဘူးပေါ့ ..... ဒါပေမယ့် ဖူးသိချင်မိတယ် အခုလို လွန်း သစ္စာမပျက်ဘဲ ချစ်တဲ့ ချစ်သူဆိုတာ ဘယ်လိုကံကောင်းတဲ့မိန်းကလေးများလဲလို့ပေါ့"

Love Virus( Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora