Ch-41

809 97 8
                                    

👀Zawgyi👀

Ragoon Tea houseထဲသို့ ဝင္လာေသာ သူတစ္ေယာက္၏ေျခလွမ္းက မွိုင္တိုင္တိုင္။ မနက္က ထိုကိစၥျဖစ္ၿပီးသြားတည္းက ထိုေကာင္ အလုပ္သြားသည္အထိ အခန္းထဲမွာဘဲေနၿပီး မွူးနဲ႔ေတြ႕ခါနီးမွ ေရမိုးခ်ိဳးထြက္လာခဲ့ျခင္းပင္။ စိတ္ကေတာ့ ယခုထက္ထိ သုန္မွုန္လို့ေန၏။ မွူးကေတာ့ေရာက္မလာေသး။ သူကသာ စိတ္ေစာေနသည္မို့ ဆိုင္အတြင္းထဲ ငုံ႔တုံ႔ေလးျဖင့္ ၿငိမ္သက္ေန၏။ မွာယူရန္ ဝိတ္တာေလး လာတာေတာင္ သူကေတာ့ လက္သာျပၿပီး ေတြးငိုင္ေနဆဲ။ စိတ္ထဲမွာ ခံျပင္းမွုေတြ ေဒါသေတြ မေက်နပ္ခ်က္ေတြျဖင့္ ဆူပြတ္ေနေလၿပီ။ ထိုေကာ္ဖီဆိုင္အတြင္း သူတစ္ေယာက္တည္း ပူေလာင္ေနသလို။

"လြမ္း ....ဘာျဖစ္တာလဲ" ဆိုင္ထဲသို့ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူထံ စိုးရိမ္တႀကီးေမးေနေသာ မွူး။ ခုံမွာေတာင္မထိုင္ရေသး လူနဲ႔စိတ္က သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို စိုးရိမ္မွုအျပည့္ရွိေနသည္ဆိုတာ အထင္းသား။

"မွူးးးးးး" ငိုေတာ့မယ့္အသံနဲ႔ ေခၚလာေသာ လြမ္းေၾကာင့္မွူးမွာ မ်က္လုံးပင္ျပဴးရသလို ဘာမ်ားျဖစ္လို့လဲဟုလည္း ေမးေနရျပန္သည္။

"မွူး အဲ့ေကာင္ေလ အဲ့ေကာင္" ဟင္ အဲ့ေကာင္။ အဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့ ရိုဏ္းစ်ာန္လား။ ရိုဏ္းစ်ာန္က သူ႔ကိုဘာလုပ္လို့လဲ။

"ဘာျဖစ္တာလဲ လြမ္းရယ္ ေျပာစမ္းပါကြ မင္းလုပ္တာနဲ႔ငါ ရင္ေတြေတာင္ပူလာၿပီ" ရင္ဘက္ကိုဖိရင္းေျပာေနေသာ မွူး။ ေတာ္႐ုံဆိုအခုလိုေသြးမပ်က္တတ္တဲ့ လြမ္းကိုၾကည့္ၿပီး မွူး တကယ္ဘဲ စိုးရိမ္မိသည္။ စိတ္ဓာတ္မာခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့လြမ္း ဘာေၾကာင့္မ်ား ယခုလိုျဖစ္ေနရသလဲ။

"အဲ့ေကာင္ လူယုတ္မာ" ေျပာရင္း က်လုနီးနီးမ်က္ရည္တို့အား လက္ခုံျဖင့္ပြတ္သပ္ေနမိသည္။ လူေရွ႕ေတာ့ သူမငိုခ်င္ဘူးဆိုတာ မွူးသိသည္။ ထို့ေၾကာင့္ မွူး လြမ္း၏ေဘးနားသို့ေျပာင္းထိုင္ကာ လြမ္းေခါင္းအား မိမိပခုံးေပၚတြင္ ငုံ႔ထားေစၿပီး ႏွစ္သိမ့္ရသည္။

"မင္း ငိုခ်င္ ငါ့ပခုံးကိုမွီၿပီးသာငိုလိုက္ လြမ္း .... ၿပီးမွ အဲ့ကိစၥဆက္ေျပာရေအာင္" ထိုသို့ေျပာေတာ့ သူ႔ဘက္က ခနတာ အသံတိတ္သြားသည္။ ၿပီးမွ ရွိုက္သံသဲ့သဲ့ျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ တုန္ယင္ေနသည္ကိုသတိထားမိသည္ေၾကာင့္ သူ ငိုေနသည္ဆိုတာ သိလိုက္ရသည္။ ထိုအခါမွ မွူးလည္းသက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့သည္။

Love Virus( Completed)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن