Ch-15

899 118 5
                                    


👀zawgyi👀

"ဦး ကၽြန္ေတာ္......ကၽြန္ေတာ္ လူတစ္ေယာက္ကို ကားနဲ႔တိုက္မိသြားတယ္.... အင့္....ကယ္ပါဦး..ဦး ျမန္ျမန္လာခဲ့ပါေနာ္...အင့္" ဖုန္းထဲတြင္ ငိုရွိုက္သံတို့ျဖင့္ ေျပာေနေသာ လြန္းေၾကာင့္ လၽွမ္းဒီပါ စိတ္ပူေနေလၿပီ။ ေဟာ္တယ္မွအလ်င္အျမန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး သူရွိတဲ့ ေဆး႐ုံသို့ အျမန္ေမာင္းလာခဲ့သည္။ အခုခ်ိန္ဆို သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဝမ္းနည္းၿပီးအားငယ္ေနရွာမလဲ။ မိမိရင္ထဲလည္း မီးအဟုန္လို စိုးရိမ္စိတ္ေတြႀကီးထြားေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဆး႐ုံသို့ အျမန္ေမာင္းႏွင္လာခဲ့တာ သိပ္မၾကာပါဘူး ထိုသို့ေရာက္သြားေလၿပီ။

ကားေပၚက အျမန္ဆင္းၿပီး သူရွိရာသို့ ေျခလွမ္းက်ယ္မ်ားျဖင့္ သြားခဲ့သည္။ ေနရာသိပ္မရွာလိုက္ရ operation အခန္းေရွ႕ဟိုဘက္ေလၽွာက္ဒီဘက္ေလၽွာက္ျဖင့္ လက္သည္းမ်ားကိုက္ကာ စိုးရိမ္ေနေသာ လြန္းကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ကေလး......" မလွမ္းမကမ္းမွ ေအာ္ေခၚရင္း သူ႔အနားသို့ ေျပးသြားမိသည္။ လြန္းသည္လည္း လၽွမ္းအားေတြ႕သည္ႏွင့္ မ်က္လုံးမ်ားအေရာင္လက္သြားကာ လၽွမ္းဒီပါ ဆီေျပးကပ္ရင္း ဖတ္လိုက္မိသည္။

"ဦး.....  ကၽြန္ေတာ္.....  ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ ဦး" ရင္ခြင္အတြင္း ခိုဝင္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ကာ ဆိုေနေသာ သူ။ လၽွမ္းမွာေတာ့ ေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ရင္း ႏွစ္သိမ့္ေပးရသည္။

"ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္ ကေလး ကိုယ္ရွိတယ္ မေၾကာက္နဲ႔" လၽွမ္းဒီပါ ႏွစ္သိမ့္စကားဆိုလိုက္ေတာ့ တရႊတ္ရႊတ္ျဖင့္ အသံေလးတိတ္သြားသည္။ ထိုကေလးအခုလိုေၾကာက္တတ္လိမ့္မယ္လို့မထင္ရပါ။ အျမဲတမ္း ဂ်စ္ကန္ကန္ေလးနဲ႔သူက အခုက်ေတာ့ ကေလးလိုပင္။

"ဘယ္မွာလဲ ငါ့မိန္းမ !!!" အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ အနားသို့ေရာက္လာေသာ သူေၾကာင့္ လၽွမ္းနဲ႔လြန္း အေနခြာကာ ၾကည့္မိေတာ့ အရက္ေသာက္ထားသည့္ဟန္ျဖင့္ မူးေနသေယာင္ေယာင္ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ေဘးမွ သူနဲ႔အသက္မတိမ္းမယိမ္းရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္။ မူးေနသည့္သူမွာေတာ့ လၽွမ္းတို့ဆီမ်က္ေမွာင္တို့ၾကဳံ႕ကာ ေလၽွာက္လွမ္းလာသည္။

Love Virus( Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang