Ch-45

876 96 14
                                        


👀Zawgyi👀

"မင္း ဒီေန႔ကစၿပီး ငါ့႐ုံးခန္းမွာလာအလုပ္လုပ္ရမယ္"
"ဗ်ာ!!!"

ေခါင္းကို ေငါက္ခနဲေထာင္မတ္မိသလို ​မ်က္လုံးတို့ကလည္း ျပဴးက်ယ္သြားရသည္။ သူကေတာ့ မွင္ေသေသမ်က္ႏွာေပးျဖင့္ ၾကည့္လ်က္သာ။

"ဘာလို့ ကၽြန္ေတာ္ကခင္ဗ်ားအခန္းမွာ လာအလုပ္လုပ္ရမွာလဲ"
"ဘာလို့ဆို မင္းက ငါ့ အတြင္းေရးမွူး ျဖစ္ေနလို့ေလ"
"ဗ်ာ!! အတြင္းေရးမွူး ဘယ္လိုျဖစ္လို့ ႐ုတ္တရတ္ႀကီး" ေမာ္ကြန္း နားမလည္ေတာ့။ ဒီလူ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ။

"ငါ မင္းဆီမွာ အေႂကြးေတြရစရာရွိတယ္"
"အဲ့တာနဲ႔ အခုကိစၥနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ"
"မင္း ဒီရာထူးနဲ႔လုပ္မွ ငါ့အေႂကြးကိုျပန္ဆပ္နိုင္မွာေပါ့ကြ မဟုတ္ရင္ မင္းျပန္ဆပ္လာမွာကိုေစာင့္ေနရင္း ငါေနာက္ဘဝပါကူးသြားနိုင္တယ္"

က်စ္...ဒီလူ သက္သက္မဲ့ အထင္ေသးတာ။ သူ႔ပိုက္ဆံေလာက္ကို ကိုယ့္ဘာသာႀကိဳးစားၿပီးဆပ္လို့ရသားဘဲ။ သူ႔နားမွာေနၿပီးဆပ္ရင္ ငါ့ကို လာအနိုင္က်င့္ဦးမယ္။ သူ သက္သက္မဲ့ လုပ္တာ!!!

"မင္း ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "

ကိုယ့္ဘာသာအေတြးေတြလြန္ေနတုန္း သူ႔အသံေၾကာင့္ ​ျပန္သတိဝင္ေတာ့သည္။ သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့ မ်က္ေမွာင္က ကုတ္လ်က္သား။

"ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအတြင္းေရးမွူးမလုပ္နိုင္ဘူး"
"မင္းမွာ ျငင္းဖို့အခြင့္အေရးမရွိဘူး တကယ္လို့ မလုပ္ခ်င္ရင္လည္း အလုပ္ထြက္သြားလို့ရတယ္"

သူေဌးဆိုတာနဲ႔ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနေသာ သူ႔အား ေမာ္ကြန္းမေက်နပ္မိသည္မွာ အမွန္။ သူကေတာ့ လက္ေလၽွာ့ေပးမည့္ပုံမေပၚ။ မတက္နိုင္ သူက သူေဌးဆိုေတာ့လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အနည္းဆုံးေတာ့ အေႂကြးျမန္ျမန္ေၾကတာေပါ့။

"ေကာင္းၿပီေလ လုပ္မယ္"
"Ok မနက္ျဖန္ကစၿပီး ငါ့႐ုံးခန္းထဲ လာခဲ့ အခုေတာ့ ကိုယ့္ေနရာကို ျပန္ၿပီး လက္စသက္စရာရွိတာသက္ ေအာ္...ၿပီးေတာ့ ညေန အိမ္ျပန္ရင္ ငါလိုက္ပို့မယ္"

အာ....ဒီလူ ေတာ္ေတာ္မ်ားၿပီ။ ကိစၥတိုင္း လိုက္ပါေနတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး!!

Love Virus( Completed)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant