Chapter 47

135 10 14
                                    

Ring of Promises

Chapter 47

On my official first day at work, Hua just gave me a pile of papers to review. The accounts was dated last month. Madali lang naman ang pinagawa niya pero hindi ko naiwasang magtagal dahil masyadong marami iyon lalo na at malaking kompanya ang pinagtatrabahuhan.

I didn't bother going out for lunch with my co-workers because Krisia might spoil my mood. Kailangan ko ring tapusin 'to para hindi na abutin ako pa ng gabi sa office.

I was so engrossed on finishing this papers, I didn't let the newly entered colleague to disturb me. Hindi ko na nilingon dahil baka si Krisia pa 'yon.

"You didn't eat." Napatigil ako sa pagbabasa nang makilala ang boses na 'yon. I blinked for a few times and didn't gave him the attention he wanted.

I heard him heaved a sigh. Naramdaman ko rin ang paglapit niya sa akin, ang kamay niyang marahang pumapasada sa aking mahaba at alon-alon na buhok. His gentle touch brought me back to what happened yesterday.

"It's okay, Jack, Andrei. I'll take it all from here. Ako ng bahala sa kanya." Nalaglag ang panga ko nang marinig ang pamamaalam ng kambal pagkatapos niyang sabihin 'yon.

"Take care of her, Caspian."

"I'm really sorry, Amanda. Mauna na kami."

"Don't leave me here, you traitors. Andrei!" I tried calling for my cousin but to no avail, they're already gone.

"We need to talk and clear things now. They really didn't tell you the truth, huh?" He chuckled. "Where's your key?"

I gnashed my teeth, trying to contain my growing anger inside. "Wala tayong dapat na pag-usapan, bitiwan mo na a 'ko."

"I'm sorry but I can't grant your wish." Pinakawalan niya ako mula sa kanyang yakap. Tatakbo na sana ako palayo kaso ay hinawakan niyang muli ang aking kamay.

"Uuwi na ako, bitiwan mo 'ko. Bukas na lang tayo mag-usap. I'm not yet ready to hear all your stupid lies." Hindi niya ako pinakinggan kahit anong sinasabi ko. Yumuko siya para kuhanin ang nalaglag kong bag. Walang paalam niyang binuksan at hinalungkat iyon.

"Hey! Don't do that!" Sigaw ko nang makitang nalaglag na ang iba kong gamit. Lumuhod ako para pulutin lahat ng nilaglag niya. "Let me go! Hindi ako tatakbo!"

Marahas kong hinila ang mga kamay ko kahit na nasaktan ng bahagya. Pinakawalan naman niya ako nang masigurong hindi nga ako tatakbo. You scumbag! Now my wrists are red!

"Get inside the car," he ordered.

"Get inside the car your face!" I mocked him.

He tilted his head as if his patience are slowly fading away but still tried his best to handle me in the most meticulous way. I shrieked when he suddenly put me on his shoulder.

"My skirt, you jerk!" Nagawa ko pang isigaw kahit na bahagyang nahilo dahil sa biglaang pagbuhat niya sa akin. My hair is all ruined!

I heard the sound of my car. Binuksan niya ang pinto at maingat akong inupo sa passenger's seat.

"Ano ba?!" Mabilis kong inayos ang aking nagulong buhok at damit.

"Calm down, will you?" Mahinanong sabi niya sa akin at isinara na ang pinto. Nag-iisip na akong lumabas pero nang makita ang dami ng nanonood mula sa labas ay hindi ko na ginawa. Damn that guy. How dare him made a scene?! Dinamay pa talaga ako sa kahihiyan!

Nilagay niya sa likod ang mga pinamili ko. For a moment, I got worried about the picture frame I bought. Baka nasira na! My concern about my things faded when he sat beside me, started the engine and drove away.

Ring of PromisesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon