Treinta y tres

83 4 0
                                    

Imagine he's Vincien. Well, napaka-hot lang. 😍 Kaya laglag ang panty ni Kristene eh.

*****

Nang makarating silang pamilya sa New Jersey, hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Kristene at agad nakiusap sa kanyang ama na tawagan ang ama ni Vincien. Yes. Ang ama ni Vincien ang gusto makausap ni Kristene.

Noong una, naghe-hesitate pa ang ama ni Kristene pero nang sabihin nya sa kanyang ama na gusto lang naman nito na mag-paalam dahil gusto nyang makasama si Vincien ay pumayag na rin ang kanyang ama.

"Vince." Panimula ng kanyang ama habang kausap ang ama ni Vincien sa cellphone nito.

"Oo gago nasa New Jersey ulit ako! May aayusin lang ako. Bakasyon ng bunso ko at kasama ko ang buong pamilya ko... yes kasama ko si Kristene— speaking of my Princess, he's asking for your permission kung pwede raw ba nya makasama ang Prinsipe mo... Oo teka lang gago atat lang?"

Natawa nalang si Kristene sa usapan ng kanyang ama pati ng ama ni Vincien. Kung makapag-murahan kasi ito ay wagas. Halatang magkakabarkada rin noong kabataan nila.

"My Princess, he wants to talk to you."

Agad naman syang tumalima at kinuha ang cellphone sa kanyang ama at muntik pa itong mahulog dahil sa kaba.

"Careful Princess. Huwag ka naman nerbyusin dyan. Si Vince lang 'yan." Sabi sa kanya ng kanyang ama habang nakangiti.

"Dad talaga oh." Inayos nya ang sarili bago nya kausapin ang ama ni Vincien. "Hello Papá?"

"Hello Kristene hija."

She cleared her throat before she spoke once again. "Papá, is it okay kung makipagkita ako kay Vincien tomorrow? One month lang po kami rito bago po pumasok ulit si Krislene. I just want to spend my vacation with him. Can I?"

Saglit na natahimik ang ama ni Vincien bago ito muli magsalita. "Yes hija you can. But please... if ever na maisip nyang sumama sayo pag-uwi nyo ng Pilipinas pigilan mo sya. Don't take him away from us. We need him."

"Papá, if I may ask... may problema po ba? Maybe we can help?" Napatingin sya sa kanyang ama pero umiwas ito ng tingin sa kanya na ipinagtaka nya.

"I-I'm not ready to tell hija. When the right times comes, you'll know about it."

She heave out a deep sigh. "Okay. I understand Papá."

"Anyway, Vincien is just at the office tomorrow. You can go there."

She smiled. "Thanks Papá. I'll surprise him tomorrow."

"Oh okay! No worries anak."

After the call ended, she faced her father. "Dad."

"Yes my Princess?"

"You know something about Papá Vince's problem?"

His father shooked his head. "N-nothing anak. And I doubt na alam din ni Vincien ang problema ng ama nya. Knowing Vince, hangga't kaya nya pang resolbahin sa sarili nya, hindi nya talaga sasabihin."

"I understand Dad." But she can feel that her Father is hiding something from her. Pero hindi na sya nagtanong pang muli. Maybe just like Vincien's Father, her Dad doesn't want to tell it to her, for now.

"My Princess?"

"Yes Dad?"

His father held her both of her hand. "I know you already learned your lesson. Papayagan kitang makasama ulit si Vincien but please anak, know your limits. Kung kaya nyong pigilan ang bugso ng damdamin, pigilan nyo. Ayoko nang mangyari ulit sayo ang pinagdaanan mo anak. Wala si Vincien sa tabi mo dahil kailangan sya ng pamilya nya. So please, anak?"

ToGetHer ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon