Koruyucular / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK

27. Bölüm : Araf

Boşluk...

Tek hissettiğim bu. Öldüm mü? Umarım. Umarım ölmüşümdür ve umarım acılarım son bulmuştur.

Bedenimi hissetmiyorum. Düşüncelerimi tek bir yere yönlendiremiyorum.

Kendimi hissetmiyorum. Nefes aldığımı ya da yaşadığımı hissetmiyorum.

"Öldüm mü?"

Konuşuyorum ama sesimi duymuyorum. Sesim çıkıyor ama duymuyorum.

"Daha değil." dedi bir ses. Etrafımda döndüm. Hayır, dönemem ki. Boşluktayım. Burada yön yok ki. O zaman bu ses nereden geliyor ve ben onu nasıl göreceğim?

Boşluk. Hayır, karanlık değil.

Hayır, bunu düşünmemem gerek. Sese odaklan. Neydi adım? Benim bir adım mı vardı? Olması gerekiyor, değil mi? Herkesin bir adı vardır. O zaman benimki ne?

Hayır! Sese odaklan! Ses!

"Kimsin sen? Neredesin?"

"Beni tanıyorsun, Alanis."

Alanis? Bu benim adım mı? Alanis ben miyim? O halde adım neden bu kadar yabancı bana?

Beni tanıyorsun, dedi. Ben kimleri tanıyorum ki? Arkadaşım var mıydı yaşarken? Bir ailem? Belki saçlarımı tarayan bir annem ya da oyun oynadığım bir babam? Belki de kardeşlerim vardı. Baş belası olan?

Odaklan!

Ses... Evet, ses! Onu tanıdığımı söyledi. Kimsin ki sen? Ben kimi tanıyorum? Nasıl tanıyorum? Ben daha kendimi tanımıyorum ki...

"Geri gelmelisin."

Geri gelmek? Nereye dönmeliyim? Yaşama mı? Yoksa ölüme mi?

"Odaklan Alanis! Hatırla! Kimsin sen!?"

Neden sinirleniyor ki? Hatırla.Kimi? Neyi? Kimim ben? Alanis. Bu kadar mı? Alanis. Devamı olması gerekmez mi?

O sırada ağlayan bir kız sesi duydum. O tarafa gitmeye çalıştım ama burada yön yok ki! Ses her yerden geliyordu.

Her yer her yerdeydi!

"Odaklan!"

Odaklan Alanis. Ama neye? Kime? Bu ses kim ki? Neden onu dinleme ihtiyacı hissediyorum?

"Kendine odaklan, Alanis!"

Kendime mi? Hayali kollarımı gözümün önüne getirmeye çalıştım. Ama... Benim gözüm mü var? Ya da kolum? Bedenim yok ki...

"Odaklan artık, Adrienne! Geri dönmek zorundasın!"

Adrienne...

Mark?

"Mark!?"

"Sonunda! Hadi Adrienne! Hatırla!"

Alanis Adrienne Barbra...

Hatırlıyorum.

Annem? Annem Amelia. Onu öldürdüğünü hatırlıyorum. Babam? Babam Koruyucular'ın Lideri. Onunla soğuk olduğumuzu hatırlıyorum.

Jess. Benim arkadaşım. Hayır! O Melany White! O bir ajan! Bir ajan! Jace. Benim her şeyim. O da bir ajan. Ama ona neden kızgın değilim? Çünkü ona aşığım, evet.