Surrender to You

Kabanata 2

Trouble

Mabagal akong naglalakad habang nasa likuran ni Derrick Knight. I don't know what to call him. Should I call him Derrick or Knight? I don't know. Gusto niyang sumunod ako sa kaniya kaya literal na sinusundan ko siya. Alam niya ang ginagawa ko kahit na nakakunot ang noo niya kapag titingin sakin. Sumusunod ako sa paglilibot niya dahil ayokong pumasok sa klase. Ang ginagawa niya lang ay ang sumuway ng mga estudyante at ipaayos ang mga nakikita niyang mali. He's too perfectionist. I actually can't see his point kasi ayos naman ang pagkakalagay ng ilang gamit pero magulo iyon para sa kaniya.

"Hey! Derrick Knight!" Sigaw ko nang bigla nalang na malayo na siya. Kanina lang ay nasa isang room siya. Sa gilid ko ay napatingin ako sa mga halaman at di ko napansing iniwan na niya ako.

"Can you please stop following me around?"

I raised an eyebrow. "Don't you consider this as my punishment?"

He sighed. "No."

May balak pa siyang sabihin ngunit napansin kong naglalabasan na ang mga estudyante. They are heading into one place. The cafeteria.

I sweetly smile. "Alright, naalala ko na may business pa ako. Sige na. Bye Derrick!"

Tumakbo ako patungo sa cafeteria at iniwan siyang naguguluhan. Malaki ang cafeteria at kaya nitong i-handle ang maraming estudyante kahit magsabay-sabay sila. Saka, meron naman na bumibili lang at pinipiling sa labas kainin ang binili, meron din namang gustong dito kumain at maupo, gaya nalang ng babaeng tinitingnan ko ngayon.

Amara Carlos.

Huh! Mas maganda parin ang Caroline Rhys Standford.

Lumapit ako sa table nila. Habang naglalakad ako, napapansin ko na ang unti-unting pagtahimik ng mga estudyante. Maybe they are thinking about a mess. And they're right. Dumako ang mata ni Amara sakin at ngumiti siya. Ngumiti rin ako at tumigil sa harap niya.

"Hey! You're the transferee girl yesterday! Are you willing to be my slave now?"

Oh, nang-aalipin naman pala ng estudyante. She think she's so high, huh?

"Ha?"

She raised an eyebrow. "I said are you-"

"Hatdog."

Nagtawanan ang mga estudyante sa paligid. They heard all of it because of their quietness. At dahil dun, nanlisik ang mata niya. Padabog siyang tumayo at hinila ako palapit sa kaniya.

"Don't you know me?"

I smirked. "I don't."

"Sige, magpapakilala ako. I am Amara Carlos. I am the Science Club President. My family have a company and we also donated to this school. You can't just answer me in that way, you need to respect me."

I chuckled. "I respect no one. Even you can't achieve my respect."

"Bakit? Sino ka ba ha? Anong maipagmamalaki mo? Isa ka lang transferee sa school na to."

I sighed. "Oo nga eh, wala akong maipagmamalaki pero hindi dahilan yun para basta basta mo akong hawakan." Kinuha ko ang kamay niya sa braso ko at pinilipit yun. Rinig ang sigaw niya na umalingawngaw sa paligid. Matapos nun, itinulak ko siya sa sahig. Subsob ang mukha. I looked at her friends who immediately stand up but I pointed my finger at them. "This is between me and her, huwag kayong makielam kung ayaw niyong masaktan."

"Shocks! Should we call the teachers?"

"Oh my gosh! Sino ba siya?"

"Bobo, si Cary yan, yung kilalang basagulera."