Surrender to You

Kabanata 10

Don't leave

"I-I'm sorry please. Patawad. Patawad po!" Lumuhod siya at yumuko.

I smirked. "Not good enough."

Sa lumuluha niyang mata, humawak siya sa kamay ko at muling nagmakaawa. Mabilis kong iwinaksi ang kamay niyang nakahawak sakin. I just feel that it's dirty. "Miss Standford, nagmamakaawa po ako, hindi ko po sinasadya."

"Hmmm. Kung ganun, hindi ko rin sinasadya kung matatanggal ka sa paaralang ito dahil sa pagbangga mo sakin."

Nasaan ako ngayon? Nandito ako sa hallway. Tanghali na at ngayon pa lang ako papasok pero may bumunggo sakin. Result? Natapunan ng juice ang damit ko. Buti nalang nagdala ako ng extra.

Now, I threatened the girl that I will ruin their family business because of what she did. And here she is, kneeling in front of me, crying like this is the end of her life.

"Miss please! Patawad po! Patawad! Huwag niyo po idamay ang pamilya ko. Susundin ko po kung anong iuutos niyo! Huwag lang po ang negosyo ng pamilya namin!"

I smiled then kneeled to have a level of her eye. "Really?"

"O-opo! Opo!"

"Then, go to the Guidance Office. Make a story that will make you guilty. I am the victim and you caused the trouble. Understand?" I whispered.

Sunud-sunod siyang tumango. "M-masusunod po!"

I nod my head at her and she immediately stands up and then ran away. Sinundan ko pa siya ng tingin at halos madapa na siya sa pagtakbo. I sighed then continue to walk towards the cafeteria. I'm just here in school but I'm not gonna attend the class.

Pagpasok ko, nahawi na ang mga tao. Naglayuan silang lahat at wari'y takot na takot kahit mapalapit lang sakin. I didn't mind my surroundings and made my way to the counter. Matapos mag order, I sat to the seat I've seen.

Habang kumakain, may umupo sa upuan sa harap ko. I raised an eyebrow at him while he has a frowning face or must I say confused? I rolled my eyes and continue to eat. Suddenly someone touched me on my shoulder.

"Hoy Guen, nandiyan ka lang-"

I smirked. "Guen? Do I look like someone named Guen?"

Agad niyang binawi ang kamay niya nang makita ang taong hinawakan niya. Tumayo ako at hinila ang braso niya paupo sa upuang nasa tabi ko. Nanlalaki ang mata niyang nakatingin sakin. Tumingin pa siya kay Derrick na pinagmamasdan lang ang ginagawa ko.

"Alam mo ba na ayoko sa lahat ang hinahawakan ng kung sinu-sino?"

She gulped. Nanginginig na ang labi niya katunayan na malapit na siyang umiyak. "S-sorry po Miss Standford. A-akala ko po ikaw si G-Guen. Hindi ko po s-sinasadya."

"Ahhh," I nodded. "Hindi mo sinasadya?"

"O-opo! Patawad po! Pasensya na!"

I smirked. "Still, you touched me. Ano sa tingin mo ang kapalit ng ginawa mo?"

Yumuko at tuluyan nang umiyak. "Huwag niyo pong idamay ang pamilya ko. Gawin niyo nalang akong utusan niyo."

Utusan? Hindi ko kailangan ng utusan.

Nagbubulungan na ang mga tao sa paligid pero nang tingnan ko sila, bigla silang tumatahimik.

An idea came into my mind so I smiled at her. "Sabihin mo sakin kung sino ang taong gusto mo."

She stilled. "H-huh?"

I crossed my arms. "You won't? Then your family will suffer."

"H-hindi. Huwag sila. Sasabihin ko na." Naghintay ako ng sunod niyang sasabihin. "Si... ahm... si... Carl."