Surrender to You

Kabanata 7

Basketball

Ilang araw ang lumipas na madalas akong umalis sa bahay ng madaling araw para magpunta sa ibang lugar. Gaya ng sinabi ni Derrick, susundan niya ako. Ang resulta, kung nasaan ako naroon din siya. Minsang pumunta ako sa isang hotel, hindi ko akalain na nagpa book rin siya at katabi pa ng suite ko.

Sa tuwing nakasunod siya sakin, hindi ko siya pinapansin. We act as if we don't know each other but we're always in the same place. Actually, I'm wondering if he's not busy with his Presidential duties that he can really follow me around.

Seriously, mukha naman siyang grade conscious pero nag-uubos siya ng oras kakasunod niya sakin. Di bale na ako, wala naman akong hinahabol na grades. And wala rin akong pakielam.

Lagi naman akong walang pakielam.

One morning, late akong pumasok. Nakakagulat na walang kahit isang tao sa room namin. Inilibot ko ang paningin ko, naghahanap ng baka kung saan ko sila maaaring mahanap. Dahil wala akong nakita, naupo ako sa bakanteng upuan at yumuko. This is the perfect time to sleep!

Habang unti-unti akong dinadala sa pagtulog ay may taong pumasok sa room. Kahit nakapikit, alam kong nakatingin siya sakin. Hindi na kailangang isipin kung sino yun dahil isang tao lang ang malakas ang loob na lumapit sakin, dito sa campus.
Binalewala ko ang presensya niya at pinilit ang sarili na ibalik ang antok nang sa gayon ay makatulog.

"Tumayo ka dyan, Standford."

I smirked. Hindi ako umimik and remained on my position.

"Ano? Matapang ka diba? Then stand up! Kung sa tingin mo, kagaya ng iba, palalampasin ko ang ginawa mo sakin, nagkakamali ka!"

I sighed. I want to sleep but someone wants a fight. I never did run away from it. Honestly, that's what I want. Showing how great and fearless I am...

Sinuklay ko ang buhok ko at tumayo. I also stretched my best while closing my eyes. I opened it when I already turn around. An angry and scary Amara is in front of me. She's alone. I thought she has a back up? Wow! Where is she getting the confidence to face me?

"What now?" I boredly asked.

"Matapang ka talaga ah. Then, gusto kitang makalaban."

"Saan?"

Mas sumama ang tingin niya sakin. "After the class, sa 4th street. I'll bring someone with me."

I know right. Ano nga namang laban niya sakin? She's too weak so I already concluded that she will depend on someone. Kahit gaano pa sila kadami, hindi ako uurong.

"Deal."

"Deal."

Tumalikod na ako. Bago ako tuluyang makalakad palayo, may napansin ako sa kamay niya.

Patalim...

Woah, sakit sa katawan rin ang gusto niyang maramdaman ko huh. Then I'll ready myself.

Haysss Amara, hindi ka nag-iisip. Kung may balak ka, hindi mo dapat pinahahalata.

Bumalik ako sa upuan matapos niyang umalis. This time, maayos na akong nakaupo. Galing, nawala ang antok ko! Nabuhay ang sistema ko nang makaramdam ng laban. Excited kami.

Ilang minuto pa ang nakalipas at may pumasok sa room. She's the innocent girl. Yung nagturo sakin ng daan paputang Principal's Office. Nagulat pa siya nang makita akong mag-isa ng nakaupo. Tinaasan ko siya ng kilay dahilan para manlaki ang mata niya.

Takot na takot lang girl?

"A-ah, ahm... Miss Caroline-"

"Cary nalang," putol ko.