THE SAVAGE QUEEN

EPISODE 3 PAGE 4- The Queen in ICU

Shoutout po pala sa mga nagbabasa nang story ko sa FB..
Maraming salamat po sa inyo..

Maraming salamat din po sa mga nag vote at nag add nang story ko sa Library nila, maraming salamat po..

Ang inyong lingkod..
LIRA LUNA
(BROKENSTRINGGUITAR)

----------------------------

MARGARETTA's POV

I remember the days when Phoen and I were happy, with him I first felt how to be loved so much.

When Rex hurt me, I thought I would never fallin love again, but I was wrong when I felt the love for Phoenex..

But, here I am again, hurting again, I was hurt again by the person I supported with all my love.

I gave all kinds of love, I offered my heart, my soul and my whole life .. but in the end I was still hurt ..

I was still hurt by the person I thought would love me forever as he promised me...

He promised he would love me for life, and I believed him completely, I believed he would keep his promise..

But I made a mistake, I was wrong the second time...

"Gray!!!!! Gray please lumaban ka.. Pakiusap Gray!!!

Hindi ko alam ano ang nangyayari pero ang ingay nang tunog ng ambulance at ang boses ni Shore ang nararinig ko..

Nang imulat ko ang mata ko, 'ramdam ko ang sakit sa dibdib ko na kanina ko pa iniinda, para akong mamatay sa subrang sakit..

Nakita ko si Shore na umiiyak na kasama si Alexander, bakas din sa mukha nito ang takot at kaba..

Nangilid ang mga luha ko pero wala man lang akong kahit anong emosyon ang pwede kong ilabas, ang tanging nararamdaman ko lang ay masakit..

"Gray!!! Much better if you cry.. Please!! Please cry Gray!!"

Wika naman Alexander na parang pinipilit akong umiyak pero ako tahimik lang na nakatingin sa kanila, hawak ni Shore ang kamay ko at mahigpit ang paghawak ko sa kamay niya gawa nang masakit na nararamdaman ko.

"Gray, please fight darling.. Please princess..."

Naiiyak na wika ni Shore habang hawak-hawak ang kamay ko, ang luha ko nangingilid sa mga mata ko.

Naalala ko nanaman kung ano ang mga katagang binitawan sa'kin ni Phoenex...

"Tigilan mo na ako.. Gray"

"Hindi na kita mahal, salamat sa mga taon na minahal mo ako, pero, sa panahong 'yon wala na akong maalala pa na nararamdaman sa'yo."

"Patawarin mo ako"

'Yan ang mga salita niya na paulit-ulit na naririnig nang utak ko, at nakakasakit sa puso ko, bakit?? Bakit ganito?? Minahal kita pero gano'n na lang kadali na bitawan mo ako.. Anong nangyari sa ating dalawa? Bakit tayo nagkakaganito? Ang sakit para sa'kin, habang ang saya para sa'yo..