[Book 2 Of My Bodyguard My Lover] My Ex My Rival

chapter 5 Mysterious Girl

      "Kurt bakit mo nagawa iyon, bakit ka nagpakilalang boyfriend ni Aizen?" John confronted me

     "John, ginawa ko lang yun sa tingin kong makakabuti kay Aizen, look at him hindi ka ba naaawa sa kanya. Anong isasagot mo sa katanungan niya, that his life was miserable sa Pinas? Massabi mo na yun sa kanya? Paano siya napunta dito sa New York and You said that na kailangan itago siya dito ng lolo niya." I replied.

     Napamaywang ako at lumakad palayo kay John pero naisip kong balikan siya.

     "Can you say to him that there is someone tries to kill him, look at his face he was clueless sa pagkatao niya."

    "Walang mali sa ginawa ko John, madaming tanong ang umiikot sa isip niya. Ang mga kagaya niya na may loss memory he will seek some answers and also tatanungin din niya sarili niya kung sino sya, kung ano ang buhay niya before. And it will be over and over again." Patuloy ko.

     "I want to help him hindi sa kung ano pa man iniisip mong masama tungkol sakin. And it will not help him na malaman lahat ng totoo."

    "Kahit na, hindi natin hawak ang buhay niya may pamilya pa siya, his Grandfather was waiting for him sa pag gising niya. Kailangan matawagan ko si Chairman Mao about sa lagay ni Aizen." insist ni John.

     Kaagad kinuha ni John ang phone niya at mukhang tatawagan nga ang lolo ni Aizen.

     "Can i speak with Chairman Mao.Im Dr. John I have something important to tell."

      Pinanuod ko na lang si John sa ginagawa niyang pagcontact sa relatives ni Aizen. Knowing him hindi din siya magpapatalo basta-basta kapag sa tingin niya ay tama siya.

      "No, it can't be."

     Natulala si John sa nakausap niya sa kabilang linya. Blangko ang mukha ng kaibigan ko at hindi makapagsalita.

     "What happen John?" usisa ko.

     "Inatake daw sa puso ang lolo ni Aizen, unsconcious pa ito sa hospital." Nangangamba na sabi ni John.

     "So ano na mangyayari ngayon? Paano na siya?" tanong ko kay Dr. John.

     Napaupo si John sa isang upuan nagiisip nang mabuti sa kung ano ang gagawin niya kay Aizen.

     "Bro, lalabas lang ako magpaparefresh, at kung ayaw mo talaga ang ginawa ko pasensya na naawa lang talaga ko sa kaibigan mo, excuse me."

      Sabay tingin ko sa natutulog na si Aizen, nahulog na ang loob ko sa kanya kaya naman gusto ko siyang tulungan at alagaan knowing wala itong relatives dito sa New York and according to John itinatago siya ng kanyang lolo. Lalabas na sana ko ng pinto para makapagpahinga man lang dahil simula kanina ng sana ay aalis na kami ni Dr. John ay apat na oras na pala ang nakalipas.

     "S-saan ka pupunta, dito ka lang huwag mo kong iwan!"

     Nang ibalik ko ang paningin ko sa pasyenteng si Aizen para itong batang pilit akong inaabot at nakikiusap na huwag kong iwan.

     Nagkatinginan kami ni John dahil sa muling pag gising ni Aizen, Hindi tulad kanina na nagwawala ito kalmado na siya at malumanay ng nagsasalita.

      "Huwag mo kong iwan Kurt."

      Tumango muli si John upang lapitan ko na si Aizen para i-comfort muli.

      Napayakap agad sakin ito at umiiyak.

     "Huwag mo kong iwan!"

Aizen Pov