THE MENACE: EAST UNIVERSITY Book 2

Chapter 35

Misha Maxine's POV

I stared at the sophomore students infront of me. They are happily playing soccer game with the juniors. Kasalukuyan akong nasa soccer field matapos kong umalis sa aming silid aralan,masyadong maingay sa loob kaya pinili kong lumabas na lamang dahil hindi rin naman papasok ang aming professor.

I blew a loud breath. This fast few days everything seems normal,walang threath mula sa Pentagon o kahit anong hakbang mula sa kanila na maaari nilang gamitin laban sa amin bagay na ikinababahala ko.

Maaari kayang nalaman nila ang plano namin? But that's impossible dahil iilang tao lamang ang nakakaalam ng plano.

" I told you not to go anywhere without me." Natigil ang pag-iisip ko dahil sa nagsalita at nabungaran si Zeke na nakahawak sa kaniyang dalawang tuhod habang hinihingal.

"Anong nangyari sayo?" I asked in confusion.

"I was looking for you everywhere. Nalibot ko na ata ang buong university para lang mahanap ka pero nandito ka lang pala," sagot nito na hinihingal.

My brows furrowed because of what he said. "I won't disappear,Zeke. I've been telling you that thing. Nasa loob tayo ng EU at alam mong walang mangyayaring masama sa akin sa loob ng unibersidad na ito. At isa pa, it's part of our plan. Kung palagi kang nakabuntot sa akin ay malalaman nila ang plano natin. Pentagon are not stupid,Zeke they won't do something lalo na kung alam nilang may nakabantay sa akin," Mahabang paliwanag ko.

"Yeah. Tell that to your mom since I'm only doing my job given by her,"He said.

"Fine I'll talk to her,"pagsuko ko dahil alam kong hindi na naman matatapos ang usapang ito kung makikipagtalo pa ako sa kaniya. Kung matigas ang ulo ko mas matigas ang ulo ng isang Zeke Lacsamana.

"Let's go,"he said.

"Where?" Nakakunot noo kong tanong.

"Sa impyerno,Isha baka do'n ang punta natin kasi ando'n ang susunod na subject natin,"seryosong sagot nito sa akin.

Mabilis kong hinubad ang sapatos na suot ko at ibinato rito at natamaan ang kaniyang likod.

"The fuck?! Ano pisikalan na tayo,Isha?" Pagmamaktol niya.

Masama ko itong tinignan,"That's why you need to answer my questions right dahil baka sa susunod ay hindi na sapatos ang ibato ko sayo."

Sinimangutan ako nito at naunang naglakad bagay na ikina iling ko na lamang bago sumunod sa kaniya. Bakit ba naging kaibigan ko ang isang 'to?

"Why did you stopped?"tanong ko nang mabangga ko ang likod nito at hindi ko makita kung ano ang nasa unahan niya na naging dahilan ng kaniyang pagtigil.

Zeke remained silent bago ito marahang umalis sa harapan ko kung saan nabungaran ko ang seryosong mukha ni Danger Chase.

Sinalubong ko ang kaniyang tingin pagkatapos ay hinigit si Zeke na ngayon ay hindi parin gumagalaw mula sa kaniyang kinatatayuan.

"Can we talk?" Danger Chase said na ikinatigil ng akma kong paghakbang.

"Can you leave us a minute,Lacsamana?" Baling nama nito kay Zeke. Mabilis na kumilos si Zeke para iwan kami ngunit mabilis din ang kamay ko upang pigilan ito sa pag-alis.

"Wala tayong dapat pag-usapan,Del Rosario." Kalmado ngunit may diin kong sabi.

"Max-"