THE MENACE: EAST UNIVERSITY Book 2

Chapter 2

Misha's Pov

" Hey." Napalingon ako mula sa pamilyar na boses na aking narinig habang papasok ako ng University. Sandali akong natigilan nang makita kung sino ito.

W-Wrozen?

Agad akong natauhan nang mapagmasdan kong mabuti kung sino ang nasa harapan ko. Bagsak ang balikat at hinarap ito.

It's not Wrozen. Its Wranz, Wrozen's twin brother.

They're identical twins but there's something in their facial features to distinguish who's Wrozen and who's Wranz. Wranz has a mole in his right cheeks. Mapungay rin ang mga mata nito at laging may suot na salamin. He likes to read books even at night kaya naman ay medyo malabo ang kaniyang mata that's why he always used his eye glasses. While Wrozen has a birthmark on his nape. Matangos ang ilong at may kulay tsokolateng mga mata. Maging sa ugali ay malaki ang pagkakaiba nila. Wrozen likes to hang out outside, maingay, at palakaibigan which is opposite of Wranz who loves to stay inside his room.

"You're too early." Sabi nito.

Nanatiling nasa kaniyang ang tingin at pilit na iniaalala ang mukha ni Wrozen. Kung buhay lang siguro siya ay siguradong nag-iingay na naman iyon sa mga oras na ito.

Wranz looked at me flatly and spoke, "Don't give me that look, Misha Maxine. I am not Wrozen."

Mabilis kong inalis ang tingin ko sa kaniya at tumingin sa kawalan, "I'm sorry." Walang buhay na sabi ko bago ito tinalikuran at nagsimulang maglakad.

"Until when?" Natigil ako sa akma kong paghakbang. Nanatili ako sa kinatatayuan ko at hindi ito nilingon.

"Until when will you be like that?" I can feel the sadness in his voice.

I greeted my teeth and clenched my fists tightly.

"Stop it,Wranz." I said coldly. But it didn't stopped him.

Lumapit ito sa kinatatayuan ko at iniharap ako sa kaniya. "You won't able to find cure in the same place where you got your wounds,Maxine. Hanggang kailan ka mananatilis sa istadong 'yan? You're not helping yourself, you're completely destroying your whole life." I took a glance on him. Kitang kita ang awa sa mga mata nito.

"Isinama ba ni Wrozen sa pagkamatay niya ang Misha namin? When will you let go of his memories and the memories of what happened two years ago?" He asked. Inalis ko ang pagkakahawak nito sa akin at muling naglakad papalayo sa kaniya na hindi sinasagot ang tanong nito.

I don't want to let go. I don't want to move on.
Dahil kapag kinalimutan ko siya at ang nangyari noon ay patuloy na magdidiwang ang mga taong dahilan kung bakit siya namatay. Hindi sila maaaring maging masaya habang kami ay patuloy na nagluluksa sa nangyari kay Wrozen. Hanggat hindi nabibigyan ng hustisya ang pagkamatay ni Wrozen ay hindi ako titigil. Ako mismo ang magdadala sa impyerno kung saan sila nararapat.

Agad akong pumasok sa aking silid-aralan at naupo sa upuan ko. Walang saysay kung magiging talo pa ako kay Wranz. They won't understand me, no one will understand my pain unless they experience the same thing I've experienced.

Binuksan ko ang librong nasa aking harapan at inabala ang aking sarili ngunit agad naman itong natigil dahil sa malakas na hiyaw mula sa likod ko.

"Good morning, Mish!" 

"Morning,Mish Mish!" Star and Chance greeted me in unison. Lumapit ang mga ito sa akin at ngumiti sa akin.

I looked at them flatly for a couple of seconds and then immediately went back on what i am doing. They been greeting me like that since then at kahit hindi ko ito sagutin ay patuloy parin sila sa pagbati sa akin. And i think no that's just who they are and nothing can change them lalo na at mukhang naman naman nila ito sa mga magulang nila. Anak ni Tito Seven Vixto si Star at si Chance ay anak nina Tita Eiresone at Atty. Chaos Del Rosario and Chance is Danger Chase twin.

Sophomore students kami sa East University na pag-aari ni Mom at Mama Elly at Papa Night. Karamihan sa mga mag-aaral na nasa loob ng EU anak ng mga miyembero ng Legrand, Nostalgia at CHAINS.  Ang iba naman ay anak ng mayayamang negosyante ngunit may iilang mapalad na nakapasok sa paaralan dahil sa scholarship na ibinigay ni Mom, isang bagay na hinahangaan ng lahat sa kanya. East University is a well-known prestigious university in the Philippines. Masyadong mahigpit din ang admission ng mga mag-aaral dito,sinasala nilang mabuti ang bawat isa bago ka makapasok. Kahit gaano ka pa kayaman at may mataas na katungkulan sa gobyerno ay wala silang pakialam. Kapag bumagsak ka sa screening na si Mom mismo ang gumagawa ay hindi ka makakapasok.

I heard Star and Chance giggle. Na para bang kinikilig pa.

"Omiii! She stared at us for ten seconds! Omg Chance!" Star shouted.

"Omo! Omo! Omigasshhh! We need to put this in our journal! She's improving! This is one of our achievement,Star Star!" Chance added.

My brows furrowed. Are they talking about me?

"Kumusta ang journal ninyong dalawa? May improvements ba?" Kelsey asked.

"She stared at us for ten seconds,Kel! And that's a huge improvement. Usually she will only stared at us for 1 seconds but now its ten! Ten seconds,Kelsey!" Tuwang-tuwa na sa sabi ni Star habang nakayakap silang dalawa ni Chance kay Kelsey na umarti pang lumuluha.

Lihim akong napailing. What a bunch of weirdos.

Bumitaw si Kelsey sa pagkakayakap ng dalawa at lumapit sa akin. She smiled at me shyly and spoke.

"I'm sorry about those two,baka may nakain na naman silang hindi maganda kaya gano'n na lang sila umasta." Aniya at tumawa ng bahagya.

Pinili kong hindi na sumagot sa sinabi nito dahil sanay naman ako sa dalawang iyon.

"Magkakaroon daw tayo ng camping sa susunod linggo. Narinig ko sa admin kanina." Yoshin said out of nowhere.

"Really? It would be exciting!" Star said.

"Are we all coming?" Duke asked.

"Yes naman!" Sabay sabay na sigaw ng mga ito.

"Are you coming, Mish?" Kendrix asked.

"No." I answered shortly without even glancing at them.

"What do you expect from her? Kahit siguro yayain mo yan sa langit ay hindi 'yan sasama. She's being a her usual self again." Komento ni Danger Chase. I remained calm at ipinagsawalang bahala ang sinabi nito.

"Shut up, Dude." Asik ni Hendrix dito. Hendrix is Kendrix twin brother, anak ito ni Tito Night

"Why? I'm just telling the truth." Danger Chase said with annoyance in his tone.

"Kapag hindi ka nanahimik d'yan kuya ako mismo ang magpapatahimik sayo." Chance said with a warning in her voice.

Danger Chase tsked, "Kaya namimihasa 'yan. You keep on defending her. Hindi ninyo sinasabi ang totoo sa kanya na naapektuhan na ang mga taong nasa paligid niya. It's been two years for Godness sake pero hanggang ngayon hindi pa rin siya makapag move on? Stop treating her like a child!"Galit na sabi nito.

"Danger Chase." Mababa ngunit mababakas ang pagbabanta sa boses ng bagong dating na lalaki.

" Why? Am i wrong, Wranz?" He asked sarcastically.

"Enough—" i cut Wranz words.

"Chance, remind your brother to control his words. Tell him that i didn't asked you or any of you to treat me like a kid. Tell him to choose his words wisely next time before i completely forgot that he's part of Legrand Legacy. Excuse me."  Malamig na turan ko.Tumayo ako mula sa aking pagkakaupo at iniwan ang mga ito na hindi makapagsalita.

"Inform our professors that i am not feeling well." huling sambit ko bago tuluyang nilisan ang silid aralan dahil kapag nanatilis ako sa loob ng silid na iyon ay siguradong pagsisisihan ko ang maaari magawa ko sa kaniya.

What an asshole!