Chapter 31

366 9 0
                                    

Danger's POV

HINDI ko inalis ang aking tingin kay Maxine na kasalukuyang nakaupo sa aking harapan. Tahimik ang buong silid na kinaroroonan hindi lang naming mga anak ng agent at kasapi ng organisasyon maging ang aming mga magulang at iba pang taong may kauganayan sa organisasyon ay naririto rin. Nguni wala sa kung sino man sa mga ito ang may balak bumasag sa katahimikan,even Tito Lucas and Tita Autumn remained silent in their seats.

"Wala tayong mapag-uusapan kong mananatili na lang ho tayong tahimik. We've been silent for almost half of an hour." Basag ni Zeke sa katahimikan dahilan upang mapunta ang atensyon ng lahat dito.


"If you don't have any intention to speak then let me expalin everything first." He added.

May kinuha ito sa bag na hawak niya at inilapag sa lamesa nasa harap ng lahat."This is the images caught by the dash cam of my car the day when those unknown people or the organization you called Pentagon attacked me." He started. Agad na kinuha ni Tita Styx ang mga mga ito at inilagay sa monitor na nasa harapa niya upang makita ng lahat.


"And this is the letter they left after they attacked me." Dagdag pa nito at inilapag ang kapirang papel na makikitaan pa ng dugo.



"May i ask you something?" Sabat ni Tita Nike sa usapan na mukhang hindi rin maunawaan kung ano ang mga sinasabi ni Zeke. Maliban na lang  sa iilan sa aming mag ideya na kung bakit alam ito lahat ni Zeke dahil nabangit niya na ang ilan sa impormasyong ito sa amin no'ng nakaraang araw nang makausap namin siya sa telepono.


"Who are you and why are involved in this mess? Bakit pati ikaw nadamay sa gulong 'to?" Tita Nike asked.


"I—" Maxine cut him off and answered Tita Nike's question.


"It was my fault." She started.


"I asked for his help kaya nadamay siya sa gulong ito." She added.


"What do you mean by that,Iha?" Tita Elley asked.


"It—"


"It was not her fault." Nagpabalik-balik ang tingin ng lahat kay Maxine at Zeke nang putulin nito ang kung ano mang sasabihin ni Maxine.


I felt a pang of jealousy. Lacsamana risked his life for her habang ako ay wala man lang magawa para sa kaniya. Ang tanging nagawa ko lang ay saktan siya.


"I am Zeke Lacsamana, Misha's friend. The incident where the Pentagon attacked me is not her fault. Dahil sa una palang alam kong hindi malabong mangyari ang mga bagay na ito sa akin pero ipinagpatuloy ko parin ang pagtulong sa kaniya because she needed my help. We've been investigating about the ambushed incident happened to her and to you son Wrozen,Mrs. VillaCorta. Lahat ng clue nakita at nakuha namin ay inipon namin to find whose behind the incident. " Zeke explained.


"For how long have you been doing this,Young man? You know how dangerous it is right? Your father will kill me kapag nalaman niya ang bagay na ito na nadadamay ka sa gulong mayroon kami." Tito Lucas asked.


"Three years or more? I couldn't really remember,Sir. And yes i know how dangerous it is Sir but your daughter needs my help. Hindi ko puwedeng hayaan at talikuran na lang ang anak ninyo,Sir. And my father won't do that dahil alam nila ng Ina ko kung anong ginagawa ko." Zeke answered.



Nakita ko ang pag guhit ng gulat sa mata ni Maxine sa sinabi nito,"They know it?" She asked in disbelief.



Lumingon ito kay Maxine at ngumiti,"Yeah. They know everything maliban na lang sa pagkakabaril ko and Mama is also helping us in her own way." Sagot nito. Why does he even needs to smile at her like that?!



THE MENACE: EAST UNIVERSITY Book 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon