054

11.2K 162 28
                                    

ISAAC'S

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

ISAAC'S

***

Natigilan ako sa naabutan kong eksena sa living room matapos kong maalimpungatan sa pagkakatulog dahil sa sunod-sunod na sigaw at mga kalabog.

It was Rina, sitting on the floor while crying and screaming her heart out. My gaze roamed the mess and my feet got cold when I saw the shattered papers of the initial evaluation of my thesis. Then, my gaze turned to the ruined cellphone on the floor.

I gulped an imaginary lump in my throat as my  heart pounds against my chest.

"R-Rina... Magpapaliwanag ako."

Mabilis na tinungo ko ang posisyon niya para tulungan sana siyang tumayo.

"Lumayo ka! Layo!" She immediately pushed me as she stumbled on getting on her feet.

Parang diring-diri siya sa akin habang nagmamadali na lumayo. Hindi ko naihakbang ang mga binti ko palapit sa kaniya dahil sa galit at sakit na nakita ko sa mga tingin niya.

My heart broke into pieces as she looked at me pointedly.

She tried to get up from the floor but ended up stumbling and bumping to the altar table causing for the Sto. Niño relic to fall. Lumikha iyon nang malakas na tunog dahil sa pagkabasag at kaagad kong hinila ang katawan ni Rina palayo sa mga bubog.

"Lumayo ka sa 'kin! Layo!" she screamed when I pulled her. Patuloy niya akong sinisipa at sinusuntok habang umiiyak at nagmamakaawa na huwag ko siyang hawakan.

Para namang winawasak ang puso ko sa naririnig ko sa kaniya. Gusto kong maiyak dahil sa sakit pero pinilit kong huwag. Ako ang may kasalanan kaya kailangan kong maging matatag para maayos namin 'to.

Ayokong masira kami. Ayokong mawala siya.

"Sshhh Rina... Let me explain please..." I made her seat on the sofa and kneel in front of her.

Natigilan siya sa ginawa ko at napatitig sa akin. Hinawakan ko naman kaagad ang mga kamay niya at nilagay ito sa kaniyang kandungan habang marahang hinahaplos.

"Please... Pakinggan mo ako, Ri. Maipapaliwanag ko 'to." Desperadong hinalikan ko ang mga kamay niya.

Ayokong umiyak. Hindi p'wede para maayos ko ito. Hindi p'wedeng dalawa kaming pangunahan ng emosyon kun'di hindi kami magkakaintindihan.

"Ang sakit, Sevi... Sobrang sakit," she sobbed as I watched how tears flow freely from her eyes.

Hindi dapat ako umiyak para maayos namin itong dalawa.

Pero... Kusang tumulo ang mga luha ko nang nanghihinang isinandal ni Rina ang noo niya sa noo ko. She cried tremendously as she keeps saying how it hurts. She keeps saying that I hurt her.

Damn... This is heartbreaking— seeing your love crying because you hurt her is heart shattering.

"Sevi, I... I trusted you."

Insanely InsatiableTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon