015

19.2K 232 26
                                    

RINA'S

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

RINA'S

***

Babalik pa ba ako sa dati kong buhay?

Iyan ang tanging nasa isip ko mula pa kanina na pumasok ako sa silid na inilaan sa akin sa apartment na ito.

I'm not really sure how long I'm here. But one thing is for sure, it's quite long already since questions and doubts flooded my mind.

Dinama ko ang malambot na kama na kinahihigaan ko habang ang aking tingin ay nanatili sa puting kisame ng silid. The air-conditioning is enough to calm my body but not suffice to ease my chaotic mind.

Ang dami kong iniisip at sobrang nakaka-overwhelm na ito para sa akin.

Paano si Mama kung hindi na ako babalik?

That question was immediately answered by myself. Hindi niya naman ako hahanapin. Baka nga mas masaya pa siya ngayong wala na ako sa buhay niya. After all, I'm the curse why her life was ruined.

Napapikit ako nang maalala ang mga pagkakataon na sinubukan kong mag-reach out kay Mama. Para kahit papano'y maayos namin ang aming relasyon.

"Kasalan mo at ng ama mo kung bakit miserable ang buhay ko! Kaya utang na loob, Rina! Itigil mo na ang pambubwisit sa 'kin!"

"Ma, gusto ko lang namang ipakita ang report card ko—"

"Umalis ka sa harapan ko! Ayaw kitang makita!"

Ipinilig ko ang aking ulo para iwaglit ang mga imahe na pumapasok sa utak ko. Iyon 'yong mga pagkakataon na sisigawan ako ni Mama, sasaktan ng pisikal at isisisi niya sa akin ang naging miserable niyang buhay— miserable naming buhay— mula nang iwan kami ng tatay ko.

Hindi ko naman kasalanan na umalis si Papa para sa ibang babae. Wala naman akong alam sa bagay na 'yon. Pero sa paulit-ulit na paninisi ni Mama, naniwala na rin akong baka ako nga ang dahilan kung bakit nasira ang pamilya namin.

Tumagilid ako ng higa bago niyakap ang aking mga tuhod hanggang sa dumikit ang mga ito sa dibdib ko. Nagsimulang tumulo ang mga luha kasabay ng mga nakakatakot at nakakasukang alaala.

"Tito, 'wag na po. Tama na."

"Rina, pagbigyan mo na ako. Hindi kita nagalaw no'ng nakaraang linggo dahil sa nanay mo."

"M-Meron po ako, Tito. 'Wag po muna ngayong gabi."

"Sshh... Wala akong pake. Mas masarap daw ang sex kapag madulas. Susubukan natin iyon, Rina."

Nagsimulang manginig ang katawan ko kasabay ng pamumuo ng butil ng mga pawis sa noo ko. Parang kailan lang nangyari ang mga nakakadiring pangyayari na iyon dahil damang-dama ko pa ang bawat mapangahas na mga haplos, nakadidiring mga halik at ang marahas na pag-angkin sa akin ni Tito Leo— ang lalaking akala ko'y pupunan ang pangungulila ko sa isang ama.

Insanely InsatiableTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon