Please Be Mine [Completed]

Chapter 58

Few chapters left!

Chapter 58

"Please open the door Rancis!" nakailang katok ako sa pinto ng kapatid ko pero hindi niya binubuksan ito. "I will explain everything"

"Go away! I hate you!" sigaw nito mula sa loob ng kwarto niya.

"Rancis!"

"Ah Ged, mabuti sana kung hayaan mo muna siya. Nakapag-dinner naman na siya kaya mas mabuti sigurong bukas mo na lang siya kausapin. Hindi madali ang lahat ng ito sa kanya lalo na't close sila ni Jerome" biglang sulpot ni Lita sa tabi ko.

"P-pero..."

"Please Ged. Rancis needs time to process all of these. Palipasin muna natin ang gabi, baka bukas kausapin ka na niya" wala akong nagawa kundi ang tumango. Tama siya. Hindi madali ang lahat ng ito sa kapatid ko.

"You're right" ngumiti sa Lita sa naging desisyon ko. Umalis ako sa pinto ng kwarto ni Rancis at bumaba sa sala. Nadatnan ko naman doon si Gab na nakaupo sa sofa at sa 'di kalayuan ay nakita ko si Joy na pinagmamasdan siya.

Kailangan ko rin atang mag-explain kay Joy. She needs to know everything also.

"Is everything okay?" tumayo si Gab at lumapit sa akin.

"Ayaw akong kausapin ng kapatid ko" sambit ko sa mahinang boses.

"As expected, hindi madali sa kanya ang lahat ng ito. I need to go Ged. Hindi magandang nandito ako lalo na't ayaw sa akin ng kapatid mo. I understand if he can't accept the fact that I'm your boyfriend. This is too much for him"

"Thank you for understanding. Sorry din sa inasal niya"

"None taken" I kissed him bago siya lumabas ng bahay ko. Narinig ko ang mahinang pagsinghap ni Joy.

Nang makaalis si Gab ay lumapit sa akin si Lita.

"Ano nang plano niyo ngayon?" she asked me.

"Ganoon pa rin, magpapa-presscon ako but I don't know when"

"Kuya Flynn called me. Huwag ka muna raw lalabas ng bahay. Na-cancel muna iyong mga scheduled mong photoshoot pati iyong dance prod mo sa variety show. P-pati iyong shoot ng drama niyo ni Jerome, pinatigil din. M-marami kasi ang nag-petition na alisin ko doon" I nodded. I don't know when will this end. Kung tutuusin ay ngayong araw pa lang pumutok ang balita pero pakiramdam ko ay isang taon na ang lumipas.

"G-gutom ka na Gertrude? Gusto mo ipaghanda kita ng hapunan?" Joy offered me to eat lunch pero tumanggi ako.

"I'm not hungry Joy. Sige, aakyat na ako sa kwarto ko. Please look after Rancis. Baka bumaba siya mamaya rito. At kapag may naghanap sa akin, huwag mo muna i-entertain" I said as I walked to my room.

Sinalubong ako ng katahimikan pagpasok ko roon. Ang daming nangyari ngayong araw pero walang hihigit doon ang nakita kong galit sa mga mata ng kapatid ko.

This is not the right time to blame myself. The only thing that I can do right now is to understand him. Sooner or later, ako ang gagawa ng paraan para matanggap niya si Gab.

Tinabi ko ang phone ko. Quota na ako sa pagbabasa ng mga hate comments. Hindi ko kayang basahin ang mga paninira nila kay Gab.

I stayed in my room during the whole night. Sinubukan kong manood ng movie para mabaling ang atensiyon ko sa iba pero lumilipad lang ang utak ko habang nanonood. Sa huli ay hindi ko man lang naintindihan ang pinanood ko hanggang sa natapos ito.