Immortal' Sins |Immortal Series Three|

Sins 🔸 2

Alessia's POV

"LADY Alessia, nakahanda na po ang makakain niyo." Saad naman sa akin ni Estrebelle. "Kasama mo pong mag-aagahan ang mahal na hari." Nakatungong saad ni Estrebelle sa akin habang nasa gilid ako ng barko at nakahawak ako sa balustre.

We'll eat together. Bulong ko sa aking isipan. Mabibilang lang sa kamay ang pagkakataon na magkasabay kaming kumain ni Elijah. Ngunit wala naman akong magagawa dahil iyon talaga ang nakasanayan sa mga dugong bughaw. Dining area is only for big bounty. Madalas sa silid kumakain ang mga nakatira at hindi nagsasalu-salo sa hapag. Being a royal blood is somehow lonely.

"Sige." Naging tugon ko naman. Halos tanghalian na at hindi pa kumakain si Elijah. Sadya ba na hindi siya nag-agahan para makasabay ako? Pero hindi naman iyon bagay na kailangan kong ipag-alala. His sleeping habits are way more important than eating. Hindi naman siya mamamatay kung late lang siya mag agahan. Forget it, he's an immortal and starving himself won't even kill him.

Dumerecho na ako sa cabin at nakita ko doon ang maliit na hapag na may mga nakalagay na pagkain. Nandoon na rin si Elijah at hinihintay ako.

"Bakit hindi ka nag-agahan?" Derechang tanong ko kay Elijah. Alam ko na hindi naman seryoso ang sitwasyon na iyon, pero hindi ko mapigilan na magtanong.

"I had coffee." Sagot naman niya sa akin na tila sinasabing tama siya.

"That's a liquid and not some carbs, you need to eat proper food, Elijah." Turan ko naman sa kanya. Hindi maganda ang kape sa walang laman na sikmura. Coffee is acidic and it will raise the hyperacidity of the stomach that will cause heart burn. Lalo na yung may mga mild ulcer.

Niyakap naman ako ni Elijah mula sa likuran at ipinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat at marahan na bumulong. "I'm sorry, sweetheart. I'll eat on time from now on."

Pinigilan ko naman ang sarili ko na mapangiti dahil sa iniakto niya. Lahat naman ng mga tagapag-silbe na nasa loob ng cabin ay nakatungo na tila bulag at binge sa mga nangyayari.

"Kumain na tayo, gutom na rin ako." Saad ko na lang at hindi pinahalata na kinilig ako. Pero totoo na gutom na rin talaga ako. Sino ba ang hindi magugutom kung wala pa akong agahan?

Umupo na kami ni Elijah at nagsimula nang kumain. Mga pagkain pa rin ito na normal na hindi ko lang alam kung ano ang pangalan. They are steak like meat pero alam ko na may pangalan ito. Ngunit hindi na ako nagka-interes pa na magtanong kung ano ang pangalan ng pagkain na ito dahil ang importate sa akin ay nabusog kami.

"Sweetheart, I'll have a meeting with the sentinels. Stefano will accompany you for the entire duration of our travel." Turan naman ni Elijah sa kalagitnaan ng pagkain namin.

"Sige. Pero bakit pala mas marami ang dinala mong mga Sentinels ngayon?" Hindi ko mapigilan na tanong sa kanya. He will usually just bring ten Sentinels with us. Pero ngayon ay marami talaga.

Tila nag-isip naman si Elijah bago ito sumagot. "I don't want to repeat the scene in Callora Grande." Sagot niya pagkatapos na pag-isipan iyon.

"Sudanni is with us. His existence alone is already a huge factor." Tugon ko naman sa kanya at uminom na ako ng tubig. Sudanni is a powerful being and can wipe out any beast.

"I don't trust him." Kunot noong sagot sa akin ni Elijah.

"Pero sa palagay ko ay hindi siya masamang nilalang, Elijah. He might be suspicious but I think we can trust him enough." Kalmadong saad ko sa kanya na tila wala lang nangyari. Alam ko na kung ano ang dahilan ni Sudanni kaya hindi na ako nagdududa pa sa kanya.

"A titan is a monster. He can betray us anytime." Malamig na tugon ni Elijah sa akin na tila may masama itong ala-ala tungkol sa mga titan.

"But you still allowed him here." Seryosong tugon ko sa kanya. Alam ko na ang totoong dahilan kung bakit gustong sumama ni Sudanni. But Elijah doesn't know about it. Hindi ko rin alam kung dapat ko bang sabihin sa kanya na may gustong pumatay sa akin. But I rather keep it than adding burdens to his shoulders.