Çocuklarım

Yılbaşı Özel Bölüm : 9.Bölüm-Kumsal

Herkese merhaba!

İlk olarak hepinize iyi yıllar diliyorum, umarım 2021 hepimiz için çok güzel bir yıl olur.

Bu bölümde karakterlerimizi tanıştırdığımız 0GECE_DOLUNAY 'a da çok teşekkür ediyorum.

İnanılmaz güzel bir kitabı var ve benim kitabımda karakterlerini kullanmak çok ama çok harika gerçekten.

Onun kitabına bakmanızı kesinlikle öneririm.

Ayrıca yeni kurgusu da ayrı bir güzel.  Ona da mutlaka bakın derim.

İyi okumalar...

2 Yıl Sonra...

"Güzel kızım, uyandın mı sen bakayım?"

Yavaşça beşiğinden alıp kucağıma aldım kızımı.

"Karnın mı acıktı senin? Kıyamam ben sana."

Hemen onu emzirmeye hazırlanırken içeri Ege girdi.

"Anne, ne yapıyorsun?"

Gülümseyerek "Kardeşinin karnını doyuruyorum." deyince o da gülümsedi.

"Kumsaal, abiciğim neden gelip bizimle kahvaltı etmiyorsun?"

Gülerek saçlarını karıştırdım hafifçe.

"Anlattım ya sana Egeciğim, o daha küçük. Hem bazen sizinle birlikte de bir şeyler yiyor, tüm yemeklerini yesin mi istiyorsun?" Ege kıkır kıkır gülerken ben de güldüm ve karnı doyan kızımı geri beşiğine yatırdım.

"Hadi gel, biz kahvaltı yapalım."

"Hayatım, benim çok yakın bir arkadaşım vardı ya, hani sana anlatmıştım."

Kaşlarımı çattım. "Hangi arkadaşın? Yakın arkadaşlarınla görüşüyoruz zaten."

Mert başını iki yana salladı. "Hayır hayır. Bu arkadaşım asker."

Dudağımı büktüm hatırlayamarak. Tam o sırada aydınlanarak "Deniz mi?" dedim. Mert başını salladı heyecanla. "Evet evet o. Hatta düğünlerine gitmiştik."

Başımı salladım. "Evet, hatırladım. Ne olmuş ona?"

O kadar uzun zamandır görüşmüyorduk ki şaşırmıştım. "Onları hafta sonu bize çağırdım, uzun zamandır görüşmüyorduk. Hem yılbaşını da beraber kutlarız."

Başımı salladım bir yandan da ağzıma hızlı hızlı bir şeyler tıkıştırırken. "Çok iyi yapmışsın hayatım."

Ben daha sözümü bitiremeden Kumsal ağlamaya başladı ve hızla ayaklanıp yanına koştum. "Geldim anneciğim!"

Mert kolumdan tutunca ona döndüm. "Hayatım gel biraz bir şeyler ye sen, ben bakarım güzel kızıma."

Onu yanağından öptüm. "Çok teşekkür ederim hayatım."

Yılbaşı Akşamı...

"Anne, benim giyinmeme yardım eder misin?"

Üstümdeki elbiseyi son bir kez düzeltip Ege'nin odasına gittim.

Bugün için beyaz, sade bir elbise seçmiştim. Kumral olan saçlarımı düzleştip açık bırakmıştım ve hafif bir makyaj yapmıştım.

"Oğlum sen ne yaptın?"

Bir yandan kahkahalarla gülüyor, bir yandan da Ege'yi kurtarmaya çalışıyordum.

Gömleğin düğmelerinin yarısı iliklenmişti, kafasından geçirmeye çalışmıştı muhtemelen çünkü gömleğin yarısı üstünde, yarısı ise kafasından geçmemiş bir şekilde duruyordu. Yüzü gözükmüyordu bile!