🍁92🍁

1.9K 245 2
                                    

Unicode
မှော်လောကရဲ့ချစ်ပုံပြင်

                          🍁92🍁

        ကျိုရိထင်းက တစ်ဖန်ခေါင်းညိတ်ပြပြီးနောက်

"အဲ့တာတော့ မှန်တယ်.... ဖြစ်ရပ်မှန်မှတ်တမ်းစာအုပ်က ရှားပါးစာအုပ်ပဲ ဝိညာဥ်စွမ်းအင်ရှိတဲ့ဝါးကနေ လုပ်ထားတာဆိုတော့ ဖျက်စီးဖို့မလွယ်ဘူး.....စာကြည့်ဆောင်မှာရှိမရှိ မင်းတို့ရဲ့ငါးအိုကြီးကို သွားမေးကြည့်ပေါ့...."

ချူဝေ့ထုန် - "....."

ရှန်ကု - "....."

       ကျိုရိထင်းက ကောင်းကင်ဧကရာဇ်ကိုတောင် ကောင်းကင်နတ်အိုကြီးလို့ ခေါ်တတ်တာသိသော ချူဝေ့ထုန်မှာ အသာသာပြုံးလိုက်ပါ၏။ လတ်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ကျိုရိထင်း အမိအရငေးကြည့်ပါသေးသည်။

       ရှန်ကုမှာ ကျိုရိထင်းပြောတာ စာကြည့်ဆောင်က ငါးဖြူနတ်မင်းဖြစ်ကြောင်း နောက်ဆုံးမှာတော့ မိမိဘာသာပဲ နားလည်လိုက်ရပါ၏။

       ရှန်ကုသည် ခေါင်းညိတ်ရင်းသာ

"ဟုတ်တယ် ငါသွားစုံစမ်းလိုက်အုံးမယ်.... ချူဝေ့ထုန် မော်ကျွင်း....နှုတ်ဆက်ပါတယ် "

"ကောင်းပါပြီ...."
"အင်း....."

       ချူဝေ့ထုန်သည် အပူပေးကျောက်များကို လက်ဝါးထဲတွင် ဖျောက်၍ ကျိုရိထင်းဆီ လျှောက်လာသည်။

"ကိုကို အရင်ကရှန်ကုကို စကားသိပ်မပြောပါဘူး...."
"ပြောချင်စိတ်ရှိသွားလို့.... မင်းလေးမကြိုက်ရင် ကိုယ်မပြောတော့ဘူး"

"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး.... "
"ဟုတ်ပါပြီ... ကိုယ်နားလည်ပါတယ် သွားကြတော့မလား"

"အင်း...."

       ပန်းနုရောင်မကျတကျ မှော်ကောင်လေးပေါ် တက်၍ ရေခဲတောင်တန်းဆီသို့ ပျံသန်းလာခဲ့သည်။ ကောင်းကင်မြို့တော်နဲ့ အနည်းငယ် ဝေးကွာတာကြောင့် နေ့တစ်ပိုင်းလောက်တော့ သွားရမည်။

       သလင်းနတ်ဘုရားမကို ရှာဖွေရုံသက်သက်ပဲ မဟုတ်ပါ။

       နှစ်နာရီကြာ။

       လေးနာရီကြာပြီးနောက် ရေခဲတောင်တန်းနားကို တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်လာခဲ့ပြီ။ ချူဝေ့ထုန်သည် ကြက်သွေးရောင်အပူပေးကျောက်ကလေးကို လက်ဝါးထဲတွင် ဖြန့်ထည့်ကာ ကျိုရိထင်းရင်ဘက်တွင် ကပ်ထားလိုက်သည်။

မှော်လောကရဲ့ချစ်ပုံပြင် (Complete)Where stories live. Discover now