Golden Blood (Legend Of The Stars #2)

Chapter Fifty-two

Spg! Please read at your own risk. Thank you!

***

Night and Stars

After hours of flying, we finally decided to settle beneath with the Ischyróteri. Malalim na ang gabi at wala na akong na akong kaide-ideya sa layo ng nalakbay namin. Ang alam ko lang ay habang napapalapit kami sa kung saan man ang kaharian ng mga Levinthes, ay mas lalong dumidilim ang paligid.

"Nothing more but these endless woods. Are you sure he's not bringing us into a trap, Sora?"

Bumaling ako kay Reagan sa tabi ko sa paglipad namin pababa at pagpasok sa mga kakahuyan. I immediately saw the torches of the Ischyróteri and horses resting.

"He's not." Tipid na sagot ko.

"We're still within the five kingdoms, right?" Tanong ko sa kanya.

Tumingin-tingin siya sa paligid na wala nang maaanig maliban sa mga puno. Bumalik ulit ang tingin niya sa harapan. "Every tree, every rock you see is still King Daniel's land. Hindi pa tayo gaanong nakakalayo, Sora,"

"W-We're still at Deacon?" Gulat kong tanong.

"You gotta be fucking kidding me..." Usal ni Corvina sa likod naming dalawa. "Huwag mong sasabihin aabutin tayo ng araw?!"

Reagan chuckled. "We're traveling by air, it won't be that long. But, if you would prefer carriages, Corvina, aabutan talaga tayo ng mga araw,"

"I didn't say I preferred that! A-At isa pa, mas gusto ko ng nandito ngayon..." Bahagya siyang napabulong.

She meant on the open wind.

A small smile on my face. Sa pandinig ko ay isa na iyong tagumpay. Lahat sila... Lahat ng kasabay ko sa paglipad na ito ngayon ay ang una kong mga tagumpay.

Ang kalayaang kagaya nito ng kung sino mang maharlika ay kayamanan. Kayamanan na matagal na hinahangad ng karamihang kagaya ko. Hindi katulad ng mga kayamanang makikita sa karangyaan o sa kung ano mang trono at korona, ang kayamanan ng kalayaan ay higit na mahalaga pa sa ano mang uri ng ginto.

Tama si Reyna Amalia. Hindi ko mababago ang lahat. Ni hindi ko nga alam ang layo ng bawat kaharian sa isa't isa. Paano pa kaya kung sa bawat paglalakbay na gagawin ko sa hinaharap? With and beyond Astraea. What else could be there out there? I have settled my claim as the rightful golden blood within the kingdoms and I am already known. I have done this alone. But what am I beyond the places I haven't known yet?

Isa na roon ang patutunguhan namin. May posibilidad na hindi ko kakayanin ang makikita ko roon at natatakot ako. Hindi pa ako nakaramdam ng ganitong klase ng takot. Ang takot na makaharap ang mga kalaban ko, at ang bakas na iniwan nila sa isang lugar na hindi nagawang protektahan dahil sa pagdadamot.

How did you became like this, Sora?

"Are you afraid?" Salubong na tanong sakin ni Zeref sa pagkababa ko mula sa pulang dragon. Nilahad niya ang kamay niya at walang alinlangan ko naman iyong tinanggap.

Humugot ako ng hininga sa pagbaba ko. "I'm always afraid."

Our dragons behind us ascend from the trees together.

I looked around the dark forest. The Ischyróteri resting on the grounds. Ang iba ay nagpatayo ng maliliit na pagsisilungan sa tulong ng kapangyarihan ni Reagan, which is to command forests. He can move anything while we're inside here. Their were also torches on every tree for light. Everyone's at rest except for the both of us.

Nilibot ko ang paningin sa paligid.

"Afraid of what?" Tanong ni Zeref. Umayos siya ng tayo sa tabi ko at nagmasid rin sa palaigid. "Akala ko wala nang kinatatakutan ang isang Sybella Alora," he chuckled.