Golden Blood (Legend Of The Stars #2)

Chapter Twenty-two

Music for this chapter: Relaxing Celtic Music - Autumn Forest by Adrian von Zeigler

**

Beyond

Ilang hakbang palang ay nagagawa ko ay may yumapos at pumihit na sa katawan ko pabalik sa madalim na bahaging dinaanan namin ni Selera.

He immediately scooped me in his arms. Napalayo ang katawan ko sa ibang mga bampira at sa kapatid ko. I heard Selera shouted my name while my body's being pushed back to the bushes.

Ramdam ang tigas ng katawan niya, ang amoy niyang nagiging isa sa hangin kung gabi. Nakadagan ang buong katawan niya ng mahigpit sa maliit na imahe ko. I was slammed on his shoulder and I couldn't react everytime he would speed me away like this.

Tumigil na siya sa gitna na ulit ng gubat. Napaunas ako sa isipan. Kung alam ko lang palang dadalhin niya ako pabalik dito, hindi na ako dumaan pa sa mga makikitid na dayami kanina.

"What are you doing here, darling?"

Kumalas siya sa pagkayakap sakin at binigyan ako ng halik sa noo bago bumaba ang tingin sakin.

"It's dangerous, tonight... You should be in Vedalli... Si Lilura... That witch--I told her to--"

"Hindi dapat ako nandito. Alam ko iyon..." Bulong ko.

Humugot ako ng buntong hininga. Marahan kong inabot ang isang kamay niya.

Naanig ko sa dulo ng mga mata ko ang pagkunot noo niya. Yumuko siya at sinundan ng tingin ang kamay ko sa pagkuha ng sa kanya. I took his cold palm and brought it up to my face. 

I placed his palm on my cheek and clossed my eyes on the cold. Pagmulat ko ay diretso na ang namumuong alab ng mga mata niya sa banayad kong ekspresyon.

"But we promised not to waste our nights. I don't want to break it, Veron. Kaya ko rin namang... m-magsakripisyo para sa isang gabi. Alam kong delekado. Pero, ano pa ba ang hindi delekado sa mga ginagawa ko? I might as well, embrace the risks. I am changing as successor. As my role of a princess. Kahit ang mga nasa paligid ko. And y-you... I want to know everything about you. Your kind. I... I can l-leave, now. I can go with you, Levinthes. As I wait just like King Daniel wanted me to, I w-want to stay with you..."

Pumiyok ako. I gulped and parted my lips. Tumigas ang palad niya sa pisngi ko.

"Sybella,"

"The Emperor... Why didn't you tell me about him? Bakit tinago mo ang kaugnayan mo sa kanya?"

Napamura siya sa harapan ko. Umangat na ng tuluyan ang isa niya pamg kamay sa mukha ko at mariing pinirma titig niya sa mga mata ko.

"I can't tell you about this, now..." Usal niya.

Suminghap ako at umiwas ng tingin. Hindi ko na mabilang ang mga lunok na nagawa ko para panatilihin ang sariling wisyo. "Pinaglaruan mo rin ba ako?" Nagawa kong itanong.

"Sora..." Lumamig ang tawag niya sa pangalan ko.

"Why won't you tell me? Ito ba ang rason mo? Ginagamit mo lang ba ako, Veron? That's why... you were so eager for me to come with you so you can take me to him?"

Pumiyok ang boses ko sa pamimigil ng hikbi. Nagbabadya na ang mga luha sa mata ko pero hindi ako kumurap at pnilit na tumingin lang sa isang direksyon.

Nabalisa siya sa sinabi ko. His mouth dropped, as if he didn't expect that I could say those words. Hindi rin niyang gumawang kumurap. Lumambot ang hawak niya sa pisngi ko.

"C-Come again?" Nauutal na tanong niya.

"Levinthes' are powerful. I haven't seen your full power, Veron. Ang kapangyarihan mo ba ay kabaliktaran ng sa akin? Kaya mo rin bang magmanipula ng emosyon pero ang tuluyang pagkuha at pagbabago nito? Am I-I... one of your v-victims?"