Golden Blood (Legend Of The Stars #2)

Chapter Thirty-six

Sword of the Blood

Nakayuko akong nakatayo sa loob ng tronong bulwagan ng Haring Daniel. Hindi ko alam kung kakabahan ba ako sa susunod na mga mangyayari pa sa araw na ito. I saw him on the balcony. Was he just watching us? Sa ekspresyon niya kanina sa balkonahe ay parang nagmamasid lang siya ng nakakaaliw na pagtatanghal na nakaalay sa harapan niya.

I really hate this king.

Bumuntong hininga nalang ako at dinagdagan pa ang pasensya. Narinig ko rin ang mahinang pagtikhim ni Calum sa tabi ko sanhi ng pagkabagot, habang ramdam ko naman ang maiinit na titig pa rin sakin ni Veron sa malayo.

Kanina pa kami naghihintay sa hari sa malaking pamilyar na espasyo rito na pinanatili kami ng ilang ravensiels habang ang alin ay pumunta para magpaalam sa hari, na batid ko'y nasiksahin na ang buong pangyayari. What is taking him so long?

I held up face and slightly glanced at Veron. Saktong pagtama ng mga mata ko sa kanya ay ganun din ang pag-iwas niya ng tingin. The ravensiels were still holding him. Nakatutok ang mga sandata nila at nakapalibot sa kanya. The sharp of their glinting spears were directed to him, almost touching his clothes giving him no chance to escape.

Nadurog ang puso. Umiwas nalang din ako ng tingin sa kanya at bumalik sa pagkakayuko. I stared at my tarnished boots and tinted with dirt. Galit ba siya sakin?

"Veron?" I tried to call him in my mind.

Tanging katahimikan lang ang laman ng isipan niya. I sighed and called him again. "Veron... Kausapin mo ako..."

Konektado na ang isipan namin. Madali ko lang siyang makakausap kahit pilit niyang sinasarado ang isip niya ay mamagawa ko pa rin siyang madinig. One of the exploits of our bond.

"I know you can hear me..."

"When will we leave?"

Napadaing ako sa sarili sa lamig ng pagsasalita niya. Bakit ba siya nagkakaganito? Hindi ba niya gusto ang pagpapakilala ko sa kanya sa ravensiel? He was my mate... What did he expect me to do?

"Why are you so distant now?"

"Sora," I felt his eyes traveled back to me.

"I asked first"

Napairap ako. "Hindi ko pa alam. Kailangan ko pang kausapin si Haring Daniel tungkol sa lahat-lahat..."

"Are you mad at me?"

I heard him sigh. Napaangat ang tingin ko sa kanya dahil roon.

"I'm not"

Tumaas ang isang kilay ko. "I can't believe you. Saan ba ako nagkamali sa ginawa ko kanina? I just introduced myself, didn't I? At... Pinakilala rin kita..." Lumunok ako. "H-Hindi mo ba gustong malaman nila--"

"Gusto ko, Sora. I am proud of you because of what you did. You don't know how much I wanted to kiss you at that very moment. You were empowering, my alluring mate... I can't help but to think..." He stopped.

"Think of what?" Mahina kong saad.

"Think of how fast you were learning. I thought you're going to use the sword to command them but you used us and what we have instead. The same as how you hold the sword when you pointed it at me. I've never seen... Sybella, I've never seen a sword fit perfectly to someone. You hold it perfectly. Ngayon nagsisimula na akong mag-isip sa mga susunod na araw..."