Umarım okursunuz.🙄
Veee sonunda 2020 yılını bitirdik!!! Açıkcası bu yıl benim için güzel geçen bir çok şey oldu. İlk öncelikle Yetim bir 120 bin okumaya ulaştı. Açıkcası kitap yazmaya başladığımda aklımda bir hedef yoktu. Yani kitabım 100 bin okunsun ya da kitabım milyonlarca okusun diye girmedim. Ben sadece aklımdaki kurguları wattpad'de bulamadığım için yazmaya başladım. Sonra yavaş yavaş bir kitleye ulaştım ve çok mutluyum. Her okuyucumun bana mesaj atması beni mutlu ediyordu. Soru sormaları karakterlerle birlikte üzülmeleri, ağlamaları, mutlu olmaları beni çok mutlu ediyordu.
İlk önce kitap yazdığımı aileme söylememiştim çünkü karşı çıkmalarından korkmuştum ama ona nazaran hepsi bana destek oldu. Hatta 2 ablamdan biri olan Melek ablam Yetim 1'i okumaya başladı. O da sizin gibi heyecanla bölüm bekliyordu bazen beni sıkıştırarak diğer bölüm neler olacağını öğrenmeye çalışıyordu (tabi ki asla söylemedim😅). Yani onlar bana karşı çıkmak yerinde arkamda oldular. Kitabım 100 bin olduğunda ben soeu çözüyordum ve 100 bin olduğuna dair haberim bile yoktu. Melek ablam bakarken görmüş ve hep beraber sevinmiştik. Yani anlayacağınız karşı çıkmak yerine onlarda benimle birlikte sevincime ortak oldular.
Arkadaşlarım diyeceğim ama açıkcası arkadaşım yok. Lise son sınıfım ve aslında 9. Sınıfta çevrem çok genişti. Hatta ortaokulda neredeyse bütün okulla arkadaştım. Lisede bu arkadaş çevresi ne kadar küçülsede hâlâ herkesle arkadaş olmaya çalışıyordum. Sonra 6 kişilik arkadaş grubum yavaş yavaş dağıldı ve 2 kişi kaldık. Diğerleriyle hâlâ konuşsakta eskisi gibi değildik. Sonra benimle kalan arkadaşımda yeni arkadaş bulup gitti ve ben yalnız kaldım. 11. sınıfın 2. dönemi yalnız geçirdim. Şimdi 12. sınıfım ve ne arayanım var ne soranım. Sonra fark ettimki aslında benim arkadaşlarım varmış. Siz okuyucularım benim tek arkadaşlarımsınız. Belki birbriimizi tanımıyoruz, belki hiç tanıyamayacak olsakta aiz benim en değerli arkadaşlarım oldunuz. Canım sıkıldığında gelen yorumla beni mutlu ettiğiniz. Mutluyken attığınız yorumla mutluluğuma mutluluk eklediniz. Bu arkadaşlık değilde nedir? Heyecanımı bile sizinle paylaştım. Kendini pek anlatabilen biri değilimdir ama bu kelimeler yüreğimden çıktı. Belki bir çoğunuz bu yazdığım yeri atlayacaksınız ama 2-3 kişi okusa bile bana yeter. Çünkü artık o 2-3 kişiye bile muhtacım. Hepinizi seviyorum. Mutlu yıllar, iyi seneler diliyorum. Umarım bol arkadaşlı, bol sevildiğiniz bir yıl olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YETİM 2 (TAMAMLANDI)
Teen FictionArtık Olya Ateş ve Azad Ateş'in hikayesi sona erdi. Şimdi sırada Aymira Ateş ve Olaz Ateş'in hikayesi başlıyor.