YETİM 2 (TAMAMLANDI)

(12) Ölüm Bizi Ayırana Dek

İyi okumalar♤

¤
¤
¤

Burnumu silerken içerden gelen bağırış sesiyle ağlamayı kestim. Ne oluyordu? "O kız ne zaman gelse ağlıyor! Ben onu çevreden korumaya çalışırken kardeşim dediğim adam onu ağlatıyor! Ateş ya kendine çeki düzen ver ya da.." Abimin ya da dediğini duyunca hızla ayağa kalktım. Devamını getirmemesi için dua ediyordum.

Odadan çıkıp salona girdiğimde kimse beni takmamıştı. Abimle Ateş'in arasına girip abimin gözlerinin içine baktım. "Abi... lütfen yapma." Ateş'teki bakışları beni buldu. Yüzü yumuşarken "Ne yapmayayım Aymira? Seni ağlatmasına izin mi vereyim? Seni üzmesine izin mi vereyim?" dedi. Gözlerim tekrar doldu.

"Ne yapacaksın abi? Bana aşık rolü kesmesini mi isteyeceksin? Ya da buradan çekip gitmesini mi söyleyeceksin? Ha, ne söyleyeceksin? Beni 3 ay onun yanında güvenli diye bırakırken hiç mi düşünmedin ona karşı bir şeyler hissedebileceğimi? O istiyor mu sanıyorsun onu sevmrmi? İstemiyor ama benim gibi bir başbelası ona aşık olduğu için kırıp döküyor. Bana acı çektirmekten başka bir şey yapmıyor belki ama onu her sabah, her akşam gördüğüm için şükrediyorum." Ağzımdan kaçan hıçkırıklarla başımı eğdim.

"Onu seviyorum abi. Bu onun değil benim suçum. O kendi bana söylediği halde aşık oldum. İnsan aşık olacağı kişiyi seçemiyorlar diyorlardı ya, cidden seçemiyormuş. Ağlıyorsam bile ilerde pişman olmayacağım. Bana acı çektirsede ona aşık olduğum hergün için şükredeceğim. Aşkın tanımı yok abi. Eğer bir tanımı olsaydı defalarca yaşamazdık."

Gözlerimi tekrar gözlerine çıkardım. "Şimdi onu rahat bırakıp gidip dondurma alır mısın? Rahat rahat depresyona bile girdirtmiyorsunuz. Bırakın ağlayayım. Ağlamak kötü bir şey mi sanki? İçimi akıtıyorum. Şimdi ben odama gidiyorum. Ağlama seansım var. Sende bana gidip dondurma al. Neli sevdiğimi biliyorsun."

Son kez Serim ve abime bakıp odama geri döndüm. Kendimi yatağa attığımda içimden ağlamakta gelmemişti. Az önce ne demiştim ben? Abime rest mi çekmiştim? Ay bir de haklıymış gibi gidip bana dondurma almasını söylemiştim. Kafamı yastığa gömüp çığlık attım.

Rezillik yemin ediyorum. O değilde biz nasıl ders çalışacaktık? Benim aşk itirafımdan sonra bana ders anlatır mı? En önemlisi abim buna izin verir mi? Kapının açılmasıyla ellerimden destek alarak vücudumun üst tarafını kaldırıp kapıya baktım.

Ateş'i arkasından onu engellemeye çalışan Serim'i gördüm. "Ne oluyor?" Ateş'in yüzüme bile bakmayacağını düşünüyordum oysa ki. "Kalk ders çalışağız." Ağzım otomatik açılmıştı. "N-ne yani sana olan hislerimi bile bile..."

Sert bakışları susmamı sağladı. "Bana olan duygularınla üniversite sınavını kazanamazsın. Şimdi kalk ayağa. Beni sevmen sana verdiğim sözü yerine getirmeyeceğim anlamına gelmez."

Ayağa kalktığımda Ateş'in Serim'i kovduğunu duymuştum. Serim'le gözgöze geldiğimizde başımı olumlu anlamda salladım. Serim gidince Ateş odaya girdi. Kapıyı kapatıp çalışma masamın önündeki sandalyeye oturdu. "Yüzünü yıka ve gel."

Bir şey demeden dediğini yerine getirdim. Odaya geri dönüp yanına oturdum. Çoktan hazırladığı ders notlarına baktım. Yazısı çok güzeldi. Hayranlığı bir kenara bırakıp derse odaklandım.

♤♤♤

Kapı açılınca arkamı dönüp kapıya baktım. Abim elindeki dondurma kutusuyla içeri girdi. Ateş'e sert bakışlarını attığında istemsiz gülümsedim. Abimdi işte o benim. Canımdan öte, her şeyimdi. Dondurmayı elime tutuşturup kaşığı da üstüne koydu.