YETİM 2 (TAMAMLANDI)

(1) Kaç!

İyi okumalar♤

¤
¤
¤

"Koş Aymira!" Abimin sesi dar sokakta yankılanırken nefes nefese koşuyordum. Neyden kaçtığımıza dair bir fikrim yoktu. Koşarken bir anda kolumu tutup koşmaya başlamıştı.

Neredeyse yarım saattir koşuyorduk ve çiğerim yanıyor, kalbim boğazımda atıyordu. Tabi birde hızlı nefes alıp vermekten boğazım yanıyordu.

Abim bir anda beni bir abartmanın içine soktu. Ben ne olduğunu anlamazken hızlı adımlarla merdivenleri çıkmaya başladık. En üst kata gelince burada bulunan tek evin kapısını çaldı. Ben nefesimi düzenlemeye çalışırken kapı açıldı.

Nefes nefese başımı kaldırıp kimin açtığına baktım. Abim'in yaşlarında olan çocuk abimle erkekçe selamlaştı. "Ne oldu kardeşim?" dediğinde onu incelemeye başladım. Evde olduğu için siyah saçları birbirine girmişti. Üstünde gri bol tişört, altında da siyah bol eşofman vardı. Boyu tahminen 1.85'ti. Abimle boyu aynı gibi duruyordu. Teni beyazdı, una bulanmış gibiydi. Siyah saçları sağ olsun teni onu bir vampir gibi gösteriyordu.

Kırmızı dudaklarına bakarken öksürük sesiyle gözlerimi kaçırıp abime baktım. "İçeri geçelim." Başımı sallayarak onayladım. Ayakkabılarımı çıkarıp içerde köşeye koydum. O önde abim arkasında ben en arkada salona girdik.

Abim koltuğa kurulduğunda bende ikili koltuğa oturdum. Etrafı incelerken abimle o çocuk konuşmaya başladı. "Buldular mı seni?" Çocuğun sesi hafif kalın boğazdan geliyordu. "Yok onlar değil, bunlar başka." Abim ben olduğum için fazla konuşmak istemediğini belli ettiğinde "Lavabo ne tarafta acaba?" diye sordum.

Çocuk ayağa kalktığında peşinden ilerlemeye başladım. Kapının önünde durunca ona bakmaya başladım. "Bana bakmak yerine lavaboya girebilirsin." Utançla bakışlarımı ondan kaçırıp içeri girdim. Hızla kapıyı kapattım. Sırtımı kapıya yaslarken fena utanmıştım.

Hemen işlerimi halledip lavabodan çıktım. Salona girecekken abimin dediği isimle durdum. "Anneannem ne kadar ölsede onun yüzünden peşimizde bir sürü adam var. Aymira'yı nasıl koruyacağımı bilmiyorum. Bu sadece onunla aynı okula gitmek için müdürü tehdit etmek gibi değil. Bir gün arkadaşı olacak ve gezip tozmak isteyecek. Ona gidemezsin demek istemiyorum."

Abim benden 2 yaş büyük normalde ama benimle aynı okulda aynı sınıfta okuyordu. Bunu tehdit ederek yaptığını bilmiyordum. Anneannem ise... o çoktan ölmüştü. Hayatımı zindan eden o kadından nefret ediyordum.

Küçükken bana yaşattıklarını hatırlamasamda bende bıraktığı etkiler, izler asla silinmeyecekti.

"Küçük bir sıçan varmış burda." İrkilerek gözlerimi yerden kaldırıp karşımda duran çocuğa diktim. Gözlerimin dolu dolu olduğunu bildiğim için yanından geçip ikili koltuğa bacaklarımı uzatarak oturdum.

"Abi bugün burda mı kalacağız?" Abime baktığımda başını olumlu anlamda salladı. "O zaman ben uyuyacağım." Koltuğun sırt tarafına yüzümü dönüp gözlerimi kapattım. Gözümden akan yaşları silip kendimi uyumak için zorladım.

♤♤♤

Gözlerimi bir kaç tıkırtı sesiyle araladım. Gördüğüm karartı ile elime abajuru alıp tam vuracakken kalın ses kulaklarıma doldu. "Dur, benim." Gözlerim karanlığa alışınca yüzü azda olsa belirginleşmişti. Abajuru geri yerine bırakıp koltuğa oturdum.

"Bu saatte ne yapıyorsun burda?" Kaşlarım çatık ona bakıyordum. "Telefonumu burda unutmuşum." Bir şey demeden geri yattım. O etrafa bakarken bende ellerimi başımın altına alıp kaçan uykumun geri gelmedini beklemeye başladım.