YETİM 2 (TAMAMLANDI)

(15) Evlilik

İyi okumalar♤

¤
¤
¤

Eve geldiğimizde kimseye bakmadan odama çıktım. Arkamdan seslenmelerini dahi umursamıyordum. Odama girmeden önce omzumun üstünden onun odasına baktım. Şimdidrn özlemiştim onu. Dolan gözlerimle kapının kolunu burakıp onun odasının önüne geldim. Elimi kapı koluna koyup bir süre bekledim.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes alıp verdim. Kapıyı aralayıp içeri girdim. Gözlerim etrafta dolandı. Yatağının yanına kaydı gözüm. Gözümde canlanan şınav çektiği zamanla gözümden bir damla yaş yanağımdan yuvarlandı. Masasının üzerine baktım. Kütüphaneye gidemediğimizde burada çalışmıştık.

Bu odanın her köşesinde anılarımız vardı. Boş olan kitap dolabına baktım. Yatağı sanki hayatımıza hiç girmemiş gibi düzenliydi. Dolabına kaydı bakışlarım. Yavaş adımlarla dolabın önüne geçtim. Kapakları açtığımda boştu ama kokusu hâlâ buradaydı. Beni uğurlamadan önce burada beklediğini söylemişti. Neden? Neden gitmişti?

Dolabın içine oturup kapakları kapattım. Onun kokusunu derin derin içime çekerken başımı dizlerime dayayıp sessizce ağlamaya başladım. Onu nasıl unutacaktım? Bağlanmıştım ona? Uyumadan önce bana iyi geceler demesine alışmıştım.

Bana iyi geceler diyen o olmadıktan sonra geceler iyi olabilecek miydi? Hıçkırıklarım içimi darlarken başımı kaldırdım. Başımı arkaya yaslayıp gözlerimi kapattım. Kalbim sıkışıyordu. Kapak açılınca buğulu bakışlarım oraya döndü. Ateş'i görünce ağlamayı kestim. "Ateş?" Bir kıc çocuğu gibi çıkmıştı sesim. Annesine muhtaç bir kız çocuğu.

Hiçbir şey demeden bana bakıyordu. Dolabın içinden çıkıp ona baktım. Elimi uzattım. Yanağına koyacakken kaybolan Ateş'le elim dondu. Halisünasyon mu görmüştüm. Dolabın kapaklarını kırarcasına kapatıp etrafı dağıtmaya başladım. Çığlıklarım odanın içindr yayışırken delirmiş gibiydim.

Dağıtmadığım bir yer kalmayınca durup derin nefesler aldım. Kendimi duvara yaslayarak aşağı kaydım. Hıçkırıklarım tekrar odaya yayılırken saçlarımı ellerimin arasına alıp yolmak istedim. Onun için saçlarımı kahverengi yapmıştım. onun için saçlarımı uzatmaya başlamıştım ben.

Saçlarımı sanki derisinden sökmek ister gibi çekiştiriyordum. Ellerimin üzerine konan elle durdum. Abime baktığımda kızarmış gözlerle bana bakıyordu. "Abi..." Titreyen sesim canını acıtmış gibi gözlerini kapattı.

"Acı çektiğini görmek istemiyoeum Aymira. Dayanamıyorum artık. Sen benim kardeşimsin ama seni korumak için elimden hiçbir şey gelmiyor." Öylece abime bakarken ellerimin üzerindeki ellerini ittim.

Ayağa kalkıp kapıya ilerledim. Beni izleyen diğerlerinin kenara çekilmesiyle odadan çıkıp banyoya girdim. Kapıyı kapatma gereği duymadan makası alıp saçlarımı kesmeye başladım.

Beni izlediklerini biliyordum ama umursamıyordum. Saçlarım kısacık kaldığında aynadan kendime baktım. O beni umursmayıp gittiyse bende bu saçları nasıl kesebildiysem onu da hayatımdan çıkartacaktım.

Beni izleyen aileme baktım. Gözleri kocaman beni izliyorlardı. Can abi öne çıkıp yanıma geldi. "Saçların sana çok yakıştı ama biraz düzenlememiz gerekiyor. İstersen ben yapayım?" Başımı salladığımda bıraktığım makası alıp bir tarak alarak saçlarımı e devam etti.

İşi bittiğinde saçlarıma baktım. Güzel kesmişti. Ruhsuzca ona bakıp "Teşekkür ederim." desikten sonra banyodan çıktım. Odamın önüne grlip kapıyı açtığımda "Kimseyi görmek istemiyorum." dedim. İçeri girip kapıyı kapatıp kilitledim.