YETİM 2 (TAMAMLANDI)

(18) Evdeki Yabancı

İyi okumalar♤

¤
¤
¤

Karşımda ki kişi Halil'di. Ne işi vardı burada? Hemde yıllar sonra. "S-sen?" Halil sadece başını salladı. Eliyle koltuğu işaret edince yavaş adımlarla karşısına oturdum. "Senin ne işin var burada?"

Elinde bir not defteri ve kalem vardı. Kaşlarım çatık onu izlerken o not defterine bir şeyler yazıp bana verdi. Bir süre daha gözlerim onun ğstünde dolanıp sonra yazıya baktım.

"Ben kaçıyorum. Lütfen benden nefret etme Aymira. Seni kaçırmam karşılığında para teklif ettiler. Annem'in açıl ameliyat olması için paraya ihtiyacım vardı ama sonra onu öldürdüler. Bütün ailemi öldürdüler. 5 yıldır şiddet gözdüm. En son dilimi de kestiler. Bende kaçtım. Sizi bulmam bir yılımı aldı. Bana yardım eder misin? O adamalr hâlâ peşimde."

Şok içinde "Dilin yok mu?" dedim. Ağzını açtıpında kesilmiş dilini görünce istemsiz yüzümü buruşturup gözlerimi kaçırdım. "Kusura bakma ama böyle göstermeseydin yüzümü ekşitmezdim." Elini önemli olmadığını gösternek istercesine salladı.

"Ben sana nasıl yardım edeceğim?" Not defterini elime alıp diğer sayfaya geçti. O yazarken onu izliyordum. Yüzünde kalan bıçak izleri vardı. Hayatı boyunca peşini bırakmayacak izler. Bu acıları nasıl unutacaktı?

Serkanda o pisliklerin tarafına geçti diye biliyordum. O da böyle şeyler gördü mü yoksa sadece Halil'e mi özeldi? Halil kağıdı uzatınca düşüncelerimden uzaklaşarak kağıdı aldım.

"Dava açmak istiyorum. Onların yüzlerini, isimlerini biliyorum. Onların başlarındaki kişiyi de biliyorum. Acını alır mı bilmiyorum ama tecavüze uğramadın. Sadece sana tecavüz etmiş gibi göstermek istediler. Eğer hazırsan sana her şeyi anlatacağım." Tecavaüze uğramamış mıydım? Gözlerim dolarken ağzımdan kaçan hıçkırıkla ciddi mi diye Halil'e baktım.

Başını güvence vermek için salladığında deli gibi ağlamak istiyordum ama başımı dikleştirip gözlerimdeki ıslaklık geçtikten sonra sandalyeme oturdum. Masanın üstündeki iki bilgisayarımı da açarken o çoktan yaşadıklarını kağıda dökmeye başlamıştı.

O yazıyor bana veriyor bendr hem bilgisayara geçiriyor hemde şok oluyordum. Ona yaptıkları işkenceler söylenecek gibi değildi. Çok acı çektiğini göz yaşlarını benden sakalamya çalıştığında anlıyordum.

Kapı kırılır gibi açıldığında abimi görğnce şaşırmıştım. Halil'e baktığımda o da kapıya bakıyordu. Abim şaşkınlığı ğzerinden atıp Halil'in yanına geldi. Boğazına sarılmasıyla ayağa kalktım. "Abi yapma. Dinlemeden yargılama."

Abim beni takmayınca hıxla yanlarına gittim. Abimün ellerini tutup "Abi o da işkence görmüş. Yüzündeki izlere baksana." Abim sertçe bana baktı. "Bu şerefsi' onlara çalışıyor Aymira. Sırf seni kandırmak için yıllar öncexen başlayarak kendini dövdürmüş olabilir."

"Abi yanıma onları annesine şikayet eden küçük bir çocuk gibi gelmedi. Onları dava etmeye geldi. Sence hâlâ onların yanında mı?" Abim tek kaşını kaldırıp Halil'r baktı. "Bir yanlışını gördüğüm an bittin sen." Abim Halil'i bırakınca Halil sessizce öksürdü. Abim kaşlarını çatarak bana baktığında "Dilini kesmişler." dedim.

Abim bunu beklemiyor olacak ki bir adım geri gitti. "Nasıl?" Şaşkındı. "Halil kendine gelince onu oturtturup bir bardak su verdim. O suyu içtikten sonra abime baktı. Gözlerindeki tedirginlik tek kaşımı kaldırmama neden olsada işime devam ettim. Abime bir şeyler anlatıyordu ama ben yazdıklarını bilgisayara aktarmaya devam ettim.

Bütün her şeyi geçirdikten sonra Ali'ye attım. Ali bunu dosya hâline getirirdi. Abim ve Halil'r baktım. "Halil senin kalacağın yer var mı?" Halil abime bakmayı krsip bana baktı. Başını iki yana salladı. Sonra bir şeyler yazıp bana verdi.