İyi okumalar♤
¤
¤
¤"Abi televizyon." Herkes televizyona döndüğünde televizyondaki maskeli adam bir anda hareketlendi. "Öncelikle kötü bir amacım yoktur. Bu sadece sizi uyarmak için attığım bir videodur. Özellikle Olaz, şu andan itibaren düşmanlarınızın bütün faaliyetlerini durdurduk. Bizim kim oldumuzu soracak olursanız biz Anonymous."
Ben şokla ekrana bakarken abim elini omzuma koydu. Ona baktığımda kaşları çatılıydı. "Bunlar dünyaca ünlü Anonymous olmayabilir. Birileri bizi kandırıyor olabilir." Abimin dedikleri ortama bomba gibi düşerken endişeliydim.
Anonymous'un küçükken önüme çıkan bir kaç videodan tanıyordum. Üyeleri herkes olabiliyordu. Bir çok yeri hacklediğini biliyordum. "Onları taklit eden birileri olabilir. Evet üyelerini dünyanın her yerinden alıyorlar ama şimdiye kadar bir kişi üzerinden ilerlediklerini görmedim."
Can abi'de ortaya bir şey atınca siyaha bürünmüş televizyona baktım. Ya cidden kurtulduysak? Artık kaçmaya gerek kalmayacak. Artık bir okulda devam edebileceğim.
"İlk önce benim biraz araştırmam ferekiyor. Bu süreçte siz yine dikkatli olun." Can abi'yi onayladık. "Eğlencemize devam edelim artık." Orkun'a bakıp başımla onayladım. "Aynen ya. Hadi tabu oynayalım." Can abi ellerini kaldırıp "Benden bu kadar gençler. Ben uyumaya gidiyorum." dedi. O gittikten sonra bizimkilere baktım.
Koltuklara yerleştiklerinde hemen tabuyu alıp yanlarına gittim. Oyunu kurduğumuzda sadece takıma karar vermek kalmıştı. Kağıtlara yazdığım iki takım ismini katladım. Herkese dağıttıktan sonra sonuncuya kendim baktım. Abim, Serim ve Orkun'a baktım. Abime bakarak elimi uzattım. "Abi..." Abim gülerken Ateş'in yanına oturup onlara kötü kötü baktım.
"İddiaya girelim." Hırsla söylediğim şeyle abim sırıttı. "Girelim. Neyine?" Elimi sallayıp "Ona sonra karar veririz." dedim. İlk önce zar attım. Kelime bilmeye çalışacaktık. Kelimeleri elime alıp takıma baktım. "Bilemezseniz uykunuzda saçlarınızdan vazgeçin."
Benim hırsım hepsini güldürürken sonunda bende güldüm. "Baş-la!" Elimdeki kağıda baktım. Kahretsin bunu nasıl anlatacam? (Okuyucularım burada cevaba bakmadan sizde bilmeye çalışın. Umarım katılırsınız.)
"Kerem Bürsin'in en havalı hareketi?" Onlara baktığımda bana boş boş baktıklarını gördüm. "Gerizekalılar nir erkek arabadan indiğinde havalı bir şekilde ne yapar?" Umutla onlara baktım.
"Gözlüğünü çıkarır. Gözlük!" Arkın'ın bilmesiyle iğer kelimeye geçtim. "Tamam bu kolay. Ben bir şarkıcıyım neyden kaçarım? Cıkırt cıkırt yaparlar?" Serim'in itiraz edişini duymamazlıktan geliyordum.
"Paparazi." Sevinçle diğer kelimeye geçtiğimde gördüğüm kelime ile şok olmuştum. Kelimeyi geçtiğimde hemen anlatmaya devam ettim.
Son anda Ateş'in de olaya el atması ile 7 kelime bilmiştik. Abim zarı attığında yine kelime bilme gelmişti. Kartları onlara verdiğimde Serim eline alıp karşılarına geçti. "Baş-la!" Serim hemen başladı. "Şipariş versem bana ne sorarlar?"
Bu çok kolay ama... "Adres!" Abim bağırdığında yüzüm şimdiden asılmıştı. "Tamam şimdi bir müzede tablolar var. Buna ne denir?" Abimler yüzüne aval aval bakınca sırıtmıştım.
"Resim dersi ne diye geçiyor?" Abim "Görsel sanatlar dersi." dedi. "Onun içindeki bir kelime." Ağzımdan çıkan homurtaların haddi hesabı yoktu. "Görsel! Sanat!" Serim gülerek diğer karta geçti.
Sekiz kelime bilmişlerdi. Onlara olan bakışlarımı görmeniz lazım. Oyuna devam ederken Ateş'in arada bana olan bakışlarını yakalıyordum ama bana bir aptala anlatır gibi kimseye aşık olmayacağını anlattığı için umutlanmıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YETİM 2 (TAMAMLANDI)
Подростковая литератураArtık Olya Ateş ve Azad Ateş'in hikayesi sona erdi. Şimdi sırada Aymira Ateş ve Olaz Ateş'in hikayesi başlıyor.