YETİM 2 (TAMAMLANDI)

(13) Yılbaşı

İyi okumalar♤

¤
¤
¤

1 hafta sonra

Annemler gideli 8 yıl olmuştu. Bir çok yer görmüş, bir çok insan tanımıştım. Belki sadece 3 dost edinebilmiştim ama en azından geçici değillerdi. Bir derdim olunca kendi dertleri gibi üzülen dostlar. Şu anki devirde zor bulunan şey.

Arkın ve Orkun gideceğimizi öğrenince gelmek istediler. Aileleri ile konuşup onlarda bizimle gelecekti. Serim'in davasıda hallolmuştu. Oda bizimle gelecekti. Bu sefer özel okula gidecektik. Zenginlerin arasına.

Bizde zengin olabilirdik ama ben hiçbir zaman paranın lafını yapmamıştım. Gidip bir kemere de 2 bin tl vermedim, versemde gidip sanki güzel bir şeymiş gibi etrafta anlatmadım. Bence para bu dünyada hava atılacak en son şeydi. O parayı sana veren almasını da bilirdi.

Şirketten gelen paralar ne olurdu bilmiyorum. Abim genelde bana bu tarz şeyleri söylemezdi ama bir kaç kez bahsettiği yetimhanelerden ve vakıflar kulağıma ilişmişti. Yaptığı iyiliği kardeşi bile olsam bana söylemiyordu. Sağ elin yaptığını sol el bilmemeli sözünü çok iyi yerine getiriyordu.

Arabaya son olarak benim valizim yerleştiğinde geri çekilip apartmana baktım. Yine bir veda zamanıydı. Yine gözyaşlarımı döktüğüm ama bir o kadar da eğlendiğim bir yerden gidiyordum. Bir kez daha yeni bir yaşama gidiyordum.

Bu son seferimiz olacaktı. Sonu ya ölümle sonuçlanacak ya da mutlu bitecekti. Eskiden sadece abim ve ben beraber öleceğiz derken bir anda kalabalıklaşmıştık. Arkın, Orkun Serim, Ateş ve Can abi.

"Yola çıkma vakti." Can abinin sesiyle kendime geldim. Arkın ve Orkun, Can abinin arabasıyla gelecekti. Ben, Ateş ve Serim'de abimle gidecektik. Arabanın yanına gidip arkaya oturdum. Yanıma Serim oturacakken Ateş onu durdurdu. "Sen öne otur. Ben uyuyacağım." Serim bir şey demeden öne oturdu. Ateş yanıma oturunca bakışlarımı ondan çektim.

Arabamız Range Rover olduğu için genişti. Bu tür geniş arabaları seviyordum. Ayakkabılarımı çıkarıp bacaklarımı şöför koltuğuna uzattım. Başımın altına minder koyup gözlerimi kapattım. Böyle uyumak çok rahattı.

♤♤♤

Araba büyük duvarları çelik kapısı olan evin bahçesine girdiğinde eve şaşkınca baktım. Biz villada yaşadık ama burası villa değil saray yavrusuydu. Araba durduğunda arabadan inip gözlerimi etrafta gezdirdim.

Gözlerimi sonunda evden alabildiğimde siyah takım elbiseli korumalar dikkatimi çekti. Niye bu kadar koruma vardı? "Siz geleceksiniz diye korumaları iki katına çıkardım. Ne olur ne olmaz." Can abi içimi okumuş gibi hemen cevap vermişti.

"Eve girelim." Hep beraber eve girdiğimizde etrafı inceliyordum. Giriş çok büyüktü. Daire gibi olan alanda duvarların önü dolaptı. Büyük ihtimalle ayakkabılar içindi. Ayakkabılarımı çıkarıp köşeye koydum.

Bir koridordan geçip salona geçtik. Salon oldukça genişti. Büyük bir yemek masası vardı. Sonra ikili bir merdivenle aşağı iniyordunuz. Kare şeklindrki bu alanın kenarları koltuklarla doluydu. Tam karşıda da duvarı kaplayan bir televizyon vardı.

Salon hariç diğer yerleri incelemeyi daha sonraya bırakmıştım. Yarın okul başlayacaktı ve ben sanki defalarca okul değiştirmemiş gibi heyecanlıydım. Bu okulun formaları nasıldı acaba? Özel okul olduğuna göre güzel bir şey olsa gerek.

"Size odalarınızı göstersinler, dinlenin. Ayrıca ders çalışmanız için odalarınızda çalışma masası falan ayarladım. Eşyalarınız şu an yerleştirilmiştirler." Biz yerleştirirdik Can abi? Tamam hiç uğraşmak istemiyordum ama yine de insanlara yük olmamalıydık.